Category: Κείμενα

Η επίθεση στις καταλήψεις…

…είναι επίθεση σε όσους αγωνίζονται.

Η επίθεση του κράτους τον τελευταίο καιρό είναι σφοδρή και ολομέτωπη και διεξάγεται ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία, σε εμάς “τους από κάτω” που την βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας. Με την επιβολή νέων φόρων και την “αναβάθμιση” των υφιστάμενων που καλούμαστε να πληρώσουμε,  με τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα και την απόλυτη εκμετάλλευση και τρομοκρατία που επικρατεί στον ιδιωτικό, με το εισιτήριο νοσηλείας να αυξάνεται στα 25€ από 1/1/14 σε περίπτωση εισαγωγής στα δημόσια νοσοκομεία που συνεχώς υποβαθμίζονται ενώ άλλα κλείνουν ή αναμένεται να κλείσουν, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους εργάτες μετανάστες. Αλλά και με την περαιτέρω εμπορευματοποίηση και  εξάλειψη κάθε κοινωνικού χαρακτήρα μέσω της ιδιωτικοποίησης – όπως θα συμβεί με τις υπηρεσίες ύδρευσης, αρχικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Με τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, στη Θράκη και αλλού, που θα έχει ως αποτέλεσμα την  καταστροφή ολόκληρων οροσειρών και χωριών και η λίστα δεν τελειώνει εδώ … Mε νέα μέτρα “εξυγίανσης” προ των πυλών!

Μέσα από αυτή τη κατάσταση γενικευμένης φτώχειας και συνεχούς υποτίμησης των ζωών μας η τάξη του κεφαλαίου ακλουθεί το δόγμα «νόμος και τάξη». Χρησιμοποιεί την εξυγίανση του κράτους σαν πρόσχημα και ψηφίζει νόμους και διατάγματα για να διαχειριστεί την κατάσταση. Με τον τρόπο αυτό διαχωρίζει την κοινωνία σε εργαζόμενους και άνεργους, σε παραγωγικούς και μη παραγωγικούς , σε ντόπιους και ξένους χτίζοντας το πρότυπο του ευυπόληπτου πολίτη και το πρότυπο του περιθωριακού, ο οποίος τελικά «περισσεύει. Το κράτος με το πρόσχημα του εγγυητή της ασφάλειας και της ομαλότητας επιδιώκει το τσάκισμα των τελευταίων μέσα από τη πλήρη εφαρμογή των νόμων του. Έτσι ενώ από τη μία απολύτως νόμιμα ψηφίζει και εφαρμόζει τα μέτρα υποτίμησης και εξαθλίωσης των ζωών μας, από την άλλη κηρύττει  παράνομες και άρα κοινωνικά καταδικαστέες πράξεις αντίστασης. Από την άρνηση πληρωμών ( χαρατσιών, διοδίων, εισόδου στα νοσοκομεία), τις «καταχρηστικές» απεργίες, τη μη συμμόρφωση με τις επιστρατεύσεις μέχρι τη λειτουργία των καταλήψεων και τη σύγκρουση του κινήματος απέναντι στις δυνάμεις καταστολής και τους φασίστες κτλ.

Είναι φανερό ότι οι νόμοι  δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από την έκφραση της επιβολής των συμφερόντων του κράτους και των αφεντικών ( πλέον χωρίς καν το πρόσχημα μίας επίπλαστης και κατευθυνόμενης κοινωνικής συναίνεσης ). Γίνεται λοιπόν ξεκάθαρο τι οι νόμοι δεν μπορούν παρά να είναι  ταξικοί και ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία. Πολλές φορές μάλιστα το ίδιο το κράτος κουρελιάζει και παραβιάζει κατάφορα τους ίδιους του τους νόμους και το σύνταγμα. Έτσι ενώ φαίνεται να σκίζεται για την τήρηση της νομιμότητας δείχνει ξεκάθαρη ανοχή και στήριξη στα πογκρόμ και στις δολοφονικές επιθέσεις που κάνουν οι παρακρατικοί φασίστες χέρι-χέρι με τους μπάτσους. Το τελευταίο παράδειγμα του Παύλου Φύσσα δείχνει πολλά. Ενώ δημόσια το κράτος υποστηρίζει ότι η αστυνομία θα κυνηγήσει τη Χ.Α., ταυτόχρονα επιτίθεται στους διαδηλωτές μαζί με αυτήν. Από την άλλη, προειδοποιεί τους φασίστες μέσα από τα ΜΜΕ λέγοντας ότι η εισβολή στα γραφεία θα  καθυστερήσει γιατί η απαραίτητη νομική διαδικασία «παίρνει χρόνο». Σε αντιπαράθεση να θυμίσουμε ότι η επιστράτευση των εκπαιδευτικών υλοποιήθηκε εν μία νυκτί (χωρίς πολλά πολλά..). Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει αν μία πράξη είναι νόμιμη ή παράνομη αλλά κοινωνικά δίκαιη ή άδικη και αν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των «από κάτω».

Ακολουθώντας το ίδιο δόγμα του «νόμου και της τάξης» το κράτος εδώ και μήνες εισβάλλει εκκενώνει και σφραγίζει καταλήψεις βαφτίζοντας τες παράνομες. Πιο συγκεκριμένα ο υπουργός καταστολής Ν. Δένδιας επαναλαμβάνει με μένος πως οι καταλήψεις αποτελούν «εστίες ανομίας» όπου λαμβάνουν χώρα «εγκληματικές» ενέργειες, επικίνδυνες για το κοινωνικό σύνολο και οι άνθρωποι που τις λειτουργούνε χαρακτηρίζονται περιθωριακοί, εγκληματοποιημένοι, αντικοινωνικοί. Μία ρητορεία με σκοπό να εγκαθιδρύσει αυτή την αντίληψη και να νομιμοποιήσει τις εκκενώσεις των καταλήψεων στις συνειδήσεις της κοινωνίας. Όμως εμείς (οι καταληψίες δηλαδή) είμαστε κομμάτι του κοινωνικού συνόλου που απλά επέλεξε να αντισταθεί (εκτός των άλλων) και μέσω των καταλήψεων. Είμαστε και εμείς άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι. Η ενέργεια της κατάληψης (όσον αφορά τουλάχιστον το αυτόνομο στέκι ξάνθης (ΑΣΞ) προέκυψε από την ανάγκη μας να στεγάσουμε τα πολιτικά μας θέλω. Και το κάναμε χωρίς να περιμένουμε την έγκριση κάποιου θεσμικού φορέα τοπικής διοίκησης ή του κράτους. Καταλάβαμε λοιπόν μία πανεπιστημιακή αίθουσα παρατημένη τόσο καιρό και γεμάτη μπάζα και την αξιοποιούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δίνουμε ζωή στο χώρο και λαμβάνουν χώρα πλήθος δραστηριοτήτων με τη συμμετοχή και τη παρουσία μεγάλου αριθμού ανθρώπων όλων των ηλικιών. Συνεπώς τα κατειλημμένα κτήρια δεν μένουν ανεκμετάλλευτα όλον αυτόν τον καιρό όπως θέλει να μας πείσει το κράτος. Αντίθετα τα κτήρια αυτά εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν τις ανάγκες αυτών που τα αξιοποιούσαν και τα αξιοποιούν. Προφανώς οι αντικοινωνικοί και επικίνδυνοι για την κοινωνία δεν είμαστε εμείς αλλά τα λυσσασμένα ΜΑΤ και οι ασφαλίτες, οι δικαστές, οι δολοφόνοι φασίστες, τα αφεντικά και η κρατική εξουσία που πατάει στα κεφάλια των καταπιεσμένων.

Η εναντίωση μας σε όλους τους παραπάνω είναι φυσικό και επόμενο να μας θέτει στο στόχαστρο τους. Σε μία περίοδο που το κεφάλαιο θέλει να διατηρήσει την κυριαρχία του είναι φυσικό και επόμενο οι καταλήψεις να δέχονται επιθέσεις. Μία κατάληψη αρχικά ως έμπρακτη αμφισβήτηση των σχέσεων ιδιοκτησίας και ύστερα με τον τρόπο λειτουργίας της αμφισβητεί εξ ολοκλήρου τον κυρίαρχο λόγο και τις κυρίαρχες λογικές της κοινωνίας. Σε έναν κόσμο ανταγωνισμού, προσωπικής καβάτζας και βολέματος υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν ισότιμα με όρους αλληλεγγύης, αλληλοσεβασμού και αποφασίζουν συλλογικά και αντιιεραρχικά για την πολιτική τους δράση. Υπάρχουν άνθρωποι που αν και βιώνουν καθημερινώς την σαπίλα των αστικών κέντρων και την εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικής ανάγκης (στέγαση, τροφή, διασκέδαση) βρίσκουν διεξόδους, ασχολούνται με τα κοινά και χτίζουν τη δική τους κουλτούρα (αυτοοργανωμένα bar, συναυλίες, συλλογικές κουζίνες, ανταλλακτικά παζάρια). Μέσω των καταλήψεων καλύπτουν (βασικές) ανάγκες των ίδιων και όσων δέχονται την επίθεση των αφεντικών και επιλέγουν να αντισταθούν. Κατεβαίνουν στον δρόμο με τα δικά τους αυτόνομα χαρακτηριστικά, για την αξιοπρέπεια των ζωών τους ενάντια στις καταστάσεις που θέλει να τους επιβάλλει το κράτος με το μαστίγιο.

Οι καταλήψεις είναι ανάχωμα στην επέλαση του κοινωνικού κανιβαλισμού διαταράσσοντας την ομαλότητα της καπιταλιστικής διαδικασίας. Εμείς ως μέρος των καταλήψεων έχουμε διαλέξει να τις υπερασπιστούμε ως το τέλος και δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας τις πάρει. Γιατί όσο και να προσπαθούν να μας φιμώσουν, να μας καταστείλουν, να μας πείσουν για το αντίθετο τόσο εμείς θα στεκόμαστε απέναντι τους, εμπόδιο στα σχέδια τους και θα τους τα χαλάμε. Παλεύουμε  για την κλιμάκωση του κοινωνικού-ταξικού  αγώνα για μια κοινωνία ελεύθερη και δίκαιη.

 

Και όλοι εμείς είμαστε οι καταλήψεις, γιατί:

οι καταλήψεις είναι τα σπίτια μας, όπως σπίτια μας είναι οι σύντροφοί μας, η αλληλεγγύη, ο δρόμος, η φωτιά που καίει μέσα μας

και από αυτό το σπίτι δεν μπορεί να μας βγάλει κανένας.

Όσα ντουβάρια και να πάρετε θα μας βρίσκετε μπροστά σας να παλεύουμε

για την αυτοοργάνωση, την αυτονομία, την ισότητα, την αντιεξουσία

 

Αλληλεγγύη σε όσους αγωνίζονται

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Κάτω τα χέρια σας από την κατάληψη Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης

 

 

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΠΕΜΠΤΗ 10-10-2013
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ 18:30

Το κείμενο της πορείας σε pdf

 

Θα επαναλάβουμε για πολλοστή φορά ότι το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης είναι η συνέλευσή του, που λειτουργεί οριζόντια, αντιεραρχικά. Εδώ και 4 χρόνια. Ήτοι, από την πρώτη μέρα λειτουργίας του. Το οποίο σημαίνει πως αναλαμβάνει την ευθύνη για ό,τι αποφασίζεται από αυτήν και μόνο. Κάτι που φροντίζει να το κάνει γνωστό με το όνομά του. Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης (ΑΣΞ). Κείμενα, αφίσες, πανό, καλέσματα, εκδηλώσεις, δράσεις που μοιράζονται, αναρτούνται, ανακοινώνονται στο επίσημο blog, λαμβάνουν χώρα δημόσια και ανοιχτά από εμάς τους ίδιους και φέρουν την υπογραφή μας ισοδυναμούν με τον κοινό τόπο – σε λόγο και πράξη – των ανθρώπων που συλλογικά, ως ΑΣΞ, επέλεξαν να βάλουν το λιθαράκι τους στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες που διεξάγονται στην πόλη της Ξάνθης και όχι μόνο.

Κατανοούμε τη σπουδή ορισμένων να χρεώσουν διάφορα στο ΑΣΞ. Είτε γιατί έτσι βολεύει αυτούς και τα αφεντικά από τα οποία τρέφονται και στα οποία λογοδοτούν είτε γιατί αδυνατούν να κατανοήσουν ότι υπάρχουν διαδικασίες χωρίς πάτρωνες και βοσκούς. Ότι υπάρχει πολύς κόσμος, οργανωμένος ή μη, που δεν περιμένει από το κάθε ΑΣΞ να του πει τι θα κάνει και πώς. Παραμερίζοντας το ή/και ξεπερνώντας το, στήνοντας τις δικές του διαδικασίες και δρώντας κατά το δοκούν.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Η καταστολή που θα δέχτει το ΑΣΞ δε χρειάζεται κατ’ ανάγκη τους κάθε λογής πρόθυμους υποτακτικούς. Αν αποφασίσει το κράτος ότι πρέπει να χτυπηθεί θα το κάνει, έχοντας ζυγίσει την κατάσταση και εκτιμώντας το πιθανό κόστος για το ίδιο. Είναι όμως προτιμότερο να γίνει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα, με εξασφαλισμένη την συναίνεση της πλειοψηφίας. Μπρος στα μέτωπα που είναι ανοιχτά και αναμένεται να πληθύνουν οδηγώντας στην ολοκληρωτική επικράτηση της κοινωνικής ερήμου, ακόμη και μια μικρή εστία αντίστασης και «αναταραχής» δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Τα ΜΑΤ βρίσκονται σε θέση να φέρουν εις πέρας το «έργο» τους – και γιατί όχι με μια θεαματική επίδειξη δύναμης και ψευτομαγκιάς που καιρός είναι να αρχίσουν να συνηθίζουν και οι κάτοικοι της «φιλήσυχης επαρχιακής πολής». Μια πιθανή εισβολή στον κατειλημμένο χώρο όπου λειτουργεί το ΑΣΞ, μια επίθεση στο μπλοκ του από ντοπαρισμένες διμοιρίες σε μελλοντική πορεία ή συλλήψεις μελών του είναι επιθυμητό από το κράτος να κριθούν, τουλάχιστον, δικαιολογημένες και αποδεκτές από τον «απλό πολίτη». Και το ευκταίο, φυσικά, να φτάσει στο σημείο να τις απαιτήσει! Παράλληλα, απαξιώνονται κοινωνικά οι όποιες αντιστάσεις ακολουθήσουν, δαιμονοποιούνται οι καταλήψεις και η αντιεξουσιαστική δράση και εντυπώνεται βαθιά στη συνείδηση της πλειοψηφίας η κρατική βία ως υγιής και απαραίτητη – η οποία αύριο θα χτυπήσει και τη δική τους πόρτα, όταν θα σηκώσουν κεφάλι αφού δε θα έχουν να χάσουν κάτι πλέον, πέρα από την φτώχεια και την εξαθλίωση των ίδιων και των γύρω τους. Η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος!

Αυτή τη βρωμοδουλειά αναλαμβάνουν, κατά κύριο λόγο, τα ΜΜΕ (σχεδόν στο σύνολό τους). Έγκριτα παπαγαλάκια της εκάστοτε συμπολίτευσης-αντιπολίτευσης, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αφεντικών τους, πολιτικών και οικονομικών, με το αζημίωτο. Κεφαλαιοποιώντας την «προσφορά» τους με οικονομικές απολαβές, διευκολύνσεις ή/και μελλοντικά αξιώματα. Είτε πρόκειται για δημοσιογράφους «πανελλαδικής εμβέλειας» είτε για όσους καλύπτουν τοπικές «ανάγκες». Τα εργαλεία που επιστρατεύουν ποικίλλουν με την στοχοθεσία να παραμένει ίδια : διατήρηση της συστημικής ισορροπίας. Η περιβόητη «θεωρία των 2 άκρων (που απειλούν την κοινωνική συνοχή και ισορροπία)» είναι ένα από αυτά. Η δολοφονία του αντιφασίστα Πάυλου Φύσσα στο Κερατσίνι από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής ήρθε να ρίξει κι άλλο νερό στο μύλο της κρατικής προπαγάνδας ενισχύοντας τούτη τη θεωρία με πληθώρα δημοσιογράφων να λειτουργούν συμπληρωματικά και επικουρικά. Με τους, μέχρι στιγμής, χειρισμούς του, το κράτος επιχειρεί να πετύχει, τουλάχιστον, 2 πράγματα : (1) Μέσα από το φόβο της «εκτροπής» να εδραιώσει το δόγμα ότι συνιστά τη μόνη δύναμης εγγύησης και διασφάλισης της ομαλότητας, κατά το θατσερικό «δεν υπάρχει εναλλακτική», διαλύοντας τους «αντίπαλους πόλους»,  ενώ, επί της ουσίας, μορφώματα τύπου Χρυσή Αυγή εξετράφησαν και συντηρήθηκαν από το ίδιο και κατά συνέπεια δεν υφίστανται ως αντίπαλο δέος, άρα δεν υπάρχει και η ανάγκη να εξαλειφθούν. Αντιθέτως, όντας όπλο του συστήματος, αποδεικνύουν τη χρησιμότητά τους και με αυτό τον τρόπο. Παράλληλα, λαμβάνει χώρα η πολιτική και κοινωνική εξαφάνιση του… «άλλου πόλου». Δεν αναφερόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά σε όσους/ες αγωνίζονται για μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, αλληλεγγύης έξω από «εξανθρωπισμένους καπιταλισμούς». (2) Με το πρόσχημα της παρανομοποίησης της Χρυσής Αυγής – στοιχειώδης πολιτική νοημοσύνη δεν αφήνει περιθώρια σε κάποιον να πιστεύει πως ακόμη κι αν κριθεί παράνομη βάσει του αστικού ποινικού κώδικα, στον οιονδήποτε βαθμό, αυτό μεταφράζεται σε βούληση κράτους και αφεντικών να καταστρέψουν εξ ολοκλήρου δικά τους όπλα και κατά συνέπεια είναι άνευ ουσίας να το ζητά – αναβαθμίζει το νομικό οπλοστάσιο ανοίγοντας το δρόμο (με το γράμμα του νόμου βεβαίως) για ακόμη πιο ακραίες μορφές καταστολής αυτών που θα τολμήσουν να αμφισβητήσουν τα σχέδιά του και να διεκδικήσουν την αξιοπρέπειά τους. Η επικείμενη, κατά τις δηλώσεις Δένδια, τροποποίηση των άρθρων 187 και 195 καθιστά όσους διαδηλώνουν και συμμετέχουν σε ένα περιφρουρημένο μπλοκ – το αυτονόητο για την προστασία της σωματικής ακεραιότητας σε μια πορεία από τα λυσσασμένα ΜΑΤ – δυνάμει μέλη «ένοπλης εγκληματικής οργάνωσης»! Κι ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη, από την περασμένη χρονιά, το σίριαλ με τίτλο «διάλυση των εστιών ανομίας» (βλ. εκκενώσεις, κυρίως, καταλήψεων με πολιτικά χαρακτηριστικά αλλά και στεγαστικές) με τον σεναριογράφο-υπουργό «Προστασίας του Πολίτη» να έχει υποσχεθεί νέα επεισόδια, στοχοποιώντας τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικο χώρο, με σαφείς προεκτάσεις και μηνυμάτα σε τυχόν «αντιφρονούντες».

Δε θα μπορούσαν να λείψουν από την Ξάνθη οι αντίστοιχοι ασκούντες το δημοσιογραφικό «λειτούργημα». Κάποιοι εξ αυτών, πέραν της υιοθέτησης και αναπαραγωγής της «θεωρίας των 2 άκρων» με το δικό τους τρόπο, ανάλογα με αυτούς που (εξ)υπηρετούν – «απαλλάσοντας», ορθά, τον ΣΥΡΙΖΑ για το λόγο που προαναφέραμε –, με πρώτο τον εαυτό τους, και γνώμονα τη συστημική ισορροπία, προχωρούν ένα βήμα παραπέρα. Αποδίδουν, με λογικά άλματα (συνηθισμένη τεχνική δημοσιογραφικης παρουσίασης ενός γεγονότος) , στο ΑΣΞ πράξεις που, όπως επισημάναμε στην αρχή του κειμένου, εφόσον ΔΕΝ έχουν αποφασιστεί από τη συνέλευση του ΔΕ φέρει καμία ευθύνη γι’αυτές. Όχι απλά υπονοώντας εμπλοκή του αλλά αναφέροντας ανοιχτά το όνομα του! Λειτουργούμε σε γνωστό χώρο, με ανακοινωμένη συνέλευση, παρεμβαίνοντας στην κοινωνία της Ξάνθης και της ευρύτερης περιοχής συλλογικά, με την υπογραφή μας και τα πρόσωπα μας. Βάσει των όσων μας καταλογίζονται κινούμαστε συνωμοτικά, κρύβοντας τα χαρακτηριστικά μας, πραγματοποιώντας, μεταξύ άλλων, δράσεις που αγγίζουν άρθρα «περί τρομοκρατίας και σύστασης εγκληματικής οργάνωσης»! ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΣΑΣ! Αφού συντάξατε το κατηγορητήριο, γράψτε το επόμενο σας άρθρο για το ΑΣΞ κι έπειτα περάστε μια βόλτα να μας δικάσετε και να μας καταδικάσετε!

Ο λόγος για το ειδησεογραφικό portal xanthipress. Την αρχή κάνει με δημοσίευμα του στις 29 Μαρτίου 2013 υπό τον τίτλο «Καταγγελίες για τρομοκράτηση νεαρών μουσουλμάνων μετά τον ξυλοδαρμό του 30χρονου στην Πλατεία» αναφερόμενο στα γεγονότα της 28^ης Μαρτίου 2013, όταν συγκρούστηκαν αντιεξουσιαστές με μέλη της Χρύσης Αυγής στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης, και τους τραμπουκισμούς των τελευταίων σε μουσουλμάνους με αποκορύφωμα τον τραυματισμό ενός εξ αυτών με πολλαπλά χτυπήματα και διακομιδή του στο νοσοκομείο. Γράφει μεταξύ άλλων «[…]εκτός από τη συμπλοκή μεταξύ 35-40 μελών της Χ.Α. με 20-25 στελέχη από το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης […]». Σε κείμενο που μοιράσαμε στο παζάρι στις 6 Απριλίου 2013 (αναρτήθηκε και στο blog του ΑΣΞ στις 8 Απριλίου 2013) φροντίσαμε να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας. Οι δημοσιογράφοι της εν λόγω ιστοσελίδας δε σταματούν εκεί. Την ημέρα της δολοφονίας του αντιφασίστα Πάυλου Φύσσα φροντίζουν (και πιο συγκεκριμένα το μεσημέρι της 18^ης Σεπτεμβρίου 2013) να μας γνωστοποιήσουν ότι το ΑΣΞ προγραμματίζει απογευματινή πορεία – χωρίς να έχουμε ανακοινώσει κάτι τέτοιο – σε ανάρτηση με τίτλο «Διοργανώνεται αντιφασιστική πορεία στην Ξάνθη μετά τη δολοφονία του 34χρονου αντιφασίστα στο Κερατσίνι» : «[…] Πολιτικά κόμματα από το χώρο της Αριστεράς, η Πρωτοβουλία Αντίστασης, το Αυτόνομο Στέκι και ο Σύλλογος Φοιτητών της Πολυτεχνικής Σχολής προγραμματίζουν πορεία σε ένδειξη διαμαρτυρίας, στο πλαίσιο των αντιδράσεων που κλιμακώνονται σε όλη τη χώρα για την έξαραση της βίας των νεοναζί της Χρυσής Αυγής και της συνεχιζόμενης ανοχής, που παρατηρείται. […]». Το ρεσιτάλ δημοσιογραφικής αθλιότητας σε βάρος του ΑΣΞ ολοκληρώνεται το βράδυ της ίδιας ημέρας μετά τις συγκρούσεις που ακολούθησαν με τους μπάτσους οι οποίοι φυλούσαν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής επί της οδού Τσιμισκή. Στο ρεπορτάζ που περιγράφει τα γεγονότα και τιτλοφορείται «Οδομαχίες, Μολότωφ, πέτρες και χημικά στο κέντρο της Ξάνθης! (video-φωτο: η συμπλοκή κάτω από τα γραφεία της Χ.Α.)» σημειώνεται μεταξύ άλλων : «[…]Την ώρα που η πορεία των πολιτικών κομμάτων και του Συλλόγου Φοιτητών προχωρούσε προς τους δρόμους της πόλης, ομάδα περίπου 100 ατόμων από το αυτόνομο Στέκι ξεκίνησε από την πύλη του Πολυτεχνείου ανεξάρτητη πορεία που κατέληξε στην Κεντρική Πλατεία εφοδιασμένη με μολότωφ, πέτρες, μάσκες, στυλιάρα και κράνη. Εκεί ανασυντάχθηκαν, δημιούργησαν δύο ομάδες και κατευθύνθηκαν μέσω της οδού Μπένη στη διασταύρωση με την Τσιμισκή. Στα γραφεία της Χ.Α.επιτέθηκαν εναντίον της διμοιρίας των ΜΑΤ που είχε παραταχθεί κάτω από τα γραφεία των νεοναζί, περιμένοντας του διαδηλωτές. Ακολούθησε μάχη με μολότωφ και πέτρες που πέταξαν οι αντιεξουσιαστές[…]». Και συνεχίζει «[…] Στη συνέχεια οι αντιεξουσιαστές  ανασυντάχθηκαν και πήγαν στη συμβολή των οδών Παν. Τσαλδάρη από όπου εφορμούσαν σπάζοντας υαλοπίνακες στις τράπεζες Eurobank και Πανελλήνια. Η ομάδα των περίπου 100 αντιεξουσιαστών κατευθύνθηκε πίσω στην είσοδο του ΠΡΟΚΑΤ όπου έβαλε φωτιά σε κάδους και παρέμενε επί ώρα […]».

Στο ίδιο πλαίσιο και ο Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης που έσπευσε στο Πολυτεχνείο το ίδιο βράδυ επειδή ενημερώθηκε ότι «καίγεται το πανεπιστήμιο»! Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι αναζητά το ΑΣΞ – το στέκι όπως είπε– για να ρωτήσει «αν οι φλεγόμενοι κάδοι και τα τραπέζια που τοποθετήθηκαν στο οδόστρωμα έμπροσθεν του πολυτεχνείου του χρειάζονται ακόμη (σ.σ. του ΑΣΞ) ή μπορούν να επιστρέψουν στη θέση τους»!!

Δεν απολογούμαστε σε κανένα xanthipress, σε κανένα κολαούζο της εξουσίας, έμμισθο ή μη. Παρόλο που το χαλί που εξυφάνθη για να πατήσει η μπότα του μπάτσου και το σκαρπίνι του εισαγγελέα άρχισε να στρώνεται καιρό τώρα, παραμένουμε εδώ. Με όσες δυνάμεις έχουμε θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες. Υποστηρίζουμε τις απόφασεις που παίρνουμε συλλογικά και δεν τρομοκρατούμαστε. Προσβλέποντας στη δόμηση μιας κοινωνίας ελεύθερης και δίκαιης, έξω από τον καπιταλισμό και πέρα από εξουσιαστικές λογικές.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ

https://stekiksanthis.squat.gr/

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ

Γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις επιβαλλόμενες ποινές σε αυτούς που:

ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΑΝ
ΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥΣ
ΚΗΡΥΞΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΜΕ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

(…)οι συλλήψεις μας, που έγιναν λίγες μέρες πριν τα ηνία της εξουσίας στην Ελλάδα αναλάβουν εξ ολοκλήρου το Δ.Ν.Τ., η Ε.Ε. και η Ε.Κ.Τ., χαρακτηρίστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση καθώς και από ευρωπαϊκούς και αμερικανικούς πολιτικούς παράγοντες ως μεγάλη επιτυχία.
απόσπασμα κειμένου των φυλακισμένων μελών του Επαναστατικού Αγώνα

Η δίωξη του Ε.Α είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας , καθώς η οργάνωση στόχευε στη συνολική κοινωνική απελευθέρωση, μέσω επιθέσεων στους πραγματικούς εχθρούς του λαού(χρηματιστήριο και τραπεζικούς κολοσσούς, κρατικούς φορείς και τους προστάτες τους).

Από την αντιπαράθεση του Ε.Α με το κράτος και το κεφάλαιο δημιουργήθηκαν κλυδωνισμοί στην καπιταλιστική κανονικότητα μέσω των δυναμικών ενόπλων χτυπημάτων και του ριζοσπαστικό τους λόγο που έθεσε την κοινωνική επανάσταση ως πρόταγμα.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ:
Τον δολοφονημένο σύντροφο Λάμπρο Φούντα, που έπεσε μαχόμενος ενάντια στα ένστολα γουρούνια της δημοκρατίας, κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης.

Τους Π. Ρούπα, Ν. Μαζιώτη, Κ. Γουρνά, που βρίσκονται στη φυλακή έχοντας αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την οργάνωση, αντιμετωπίζοντας πολύχρονες ποινές για τη δράση τους.

Τους 5 που διώκονται για την ίδια υπόθεση, είτε λόγω των συντροφικών τους σχέσεων με τους παραπάνω, είτε λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων.

Την αξιοπρεπή στάση εντός των τειχών των προφυλακισμένων μελών της οργάνωσης και των Β. Σταθόπουλο, Σ. Νικητόπουλο, Χρ. Κορτέση  που κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση.

ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΝ ΟΜΩΣ

ΟΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΚΡΑΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΩΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ, ΑΛΛΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΖΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΟΠΛΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΑΤΕΙΛΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ