Τις τελευταίες μέρες, κάναμε κλιμακούμενες δράσεις αντιπληροφόρησης για τους μετανάστες και τις μετανάστριες στο κέντρο της πόλης της Ξάνθης. Έτσι βγήκε ο λόγος μας γύρω απ’ τη διαχείριση των μεταναστών σε κεντρική κλίμακα (Εκκένωση Ειδομένης, δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, διαχείριση από ΜΚΟ, εκμετάλλευση σε μαύρη εργασία κτλ.), τους αγώνες τον ίδιων των μεταναστών, το ξεμπρόστιασμα των εκάστοτε φασιστικών μορφωμάτων (επιτροπές κατοίκων πχ), και την ανάδειξη της στάσης των μπάτσων σε τοπικό επίπεδο, όπου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ξάνθης (το οποίο έχει αυτή τη στιγμή 150 έγκλειστους), οι μετανάστες δέχθηκαν απειλές και ξυλοδαρμό κατά τη διάρκεια και την αποχώρηση αλληλέγγυου κόσμου σε δράση έξω απ’ το στρατόπεδο.
οι δράσεις:
- Την Παρασκευή 3/6, μοίρασμα και τρικάκια σε κεντρικούς δρόμους
- Το Σάββατο 4/6, μικροφωνική στην πλατεία Αντίκα, και μοίρασμα κειμένου
- Την Κυριακή 5/6, 2ο μοίρασμα στο κέντρο
- Τη Δευτέρα 6/6, 2η μικροφωνική στα πανεπιστήμια με μοίρασμα και τρικάκια
Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν:
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Στις 24/5 ξεκινάει στρατιωτικού τύπου επιχείρηση εκκένωσης του καταυλισμού μεταναστριών και μεταναστών της Ειδομένης. Από τις προηγούμενες κιόλας μέρες έχει αποκλειστεί η ευρύτερη περιοχή, επιτρέποντας τη διέλευση μόνο σε μόνιμους κάτοικους και ΜΚΟ. Είναι επίσης αξιοσημείωτη και σταθερή η παρουσία μπάτσων, ΜΑΤατζήδων από τις γειτονικές πόλεις και την Αθήνα, και ασφαλιτών που απειλούν και καταφεύγουν σε προσαγωγές αλληλέγγυου κόσμου προς τις μετανάστριες και τους μετανάστες. Μετά από 3 μέρες η Ειδομένη έχει αδειάσει. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού βρίσκεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης του κράτους ενώ κάποιοι καταφεύγουν στους γειτονικούς άτυπους καταυλισμούς, αρνούμενοι να συλληφθούν, να απελαθούν, ή να στοιβαχτούν σε συνθήκες άθλιου εγκλεισμού σ’ αυτές τις δομές. Παράλληλα, σχεδιάζεται η άμεση εκκένωση αυτών των άτυπων καταυλισμών (Πολύκαστρο, Εύζωνοι) για το επόμενο διάστημα.
Την ίδια στιγμή, τοπικά media, δήμαρχοι, παράγοντες της περιοχής και κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για «επιχείρηση- ανάσα» για την περιοχή. Έχουμε δημόσιες δηλώσεις απολογίας για την «διατάραξη της κανονικότητας» των κατοίκων λόγω της καταπάτησης της ιδιοκτησίας τους. Σ’ αυτό το σημείο, να σημειώσουμε ότι οι λόγοι της εκκένωσης δεν έχουν καμία σχέση με τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, τόσο των μεταναστών όσο και των ντόπιων. Αυτό ήταν μια από τις πολλές φτηνές προφάσεις της εξουσίας, ώστε να πλασάρει το ανθρωπιστικό προφίλ ως γάντι της ωμής φασιστικής βίας στα πλαίσια της διαχείρισης, της μετακίνησης, και του στοιβάγματος ολόκληρων πληθυσμιακών ομάδων.
Είναι χαρακτηριστικός και ο θεαματικός τρόπος με τον οποίο οι μπάτσοι προσπάθησαν να πείσουν ότι ήταν «φιλικοί» με τους μετανάστες. Στα πλαίσια της αυτοδιαφήμισης και εξασφάλισης του γοήτρου τους, ανέβασαν video με πλάνα αεροπορικής σκηνοθεσίας, από ελικόπτερο που πετούσε πάνω από την περιοχή όπου πάνοπλοι μπάτσοι προσέγγιζαν οικογένειες με παιδιά και τραυματίες. Το ανθρωπιστικό ρεσιτάλ είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον αν αναζητήσει κανείς το που προορίζονται να στοιβαχτούν αυτοί οι μετανάστες: πρώην εργοστάσια, πρώην βυρσοδεψείο, παλιά κτίρια εταιριών, σε αποθήκες supermarket, σε παρατημένα αγροκτήματα και στάβλους. Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν μας κάνει εντύπωση.
Το κράτος όσους διαχειριστές και αν αλλάξει, παραμένει συνεχές, και έχει σαφώς ορισμένη στάση απέναντι στους μετανάστες. Έτσι κι αλλιώς, έχει χαράξει τη δική του στρατηγική σε ό, τι αφορά την περιθωριοποίηση, και την φυλάκιση των μεταναστών χρόνια τώρα. Ο σχεδιασμός στρατοπέδων συγκέντρωσης (και η ανασκευή νέων) έως την τελική απέλαση των μεταναστών, με τα κονδύλια που παίρνει το κράτος απ’ την Ε.Ε., είναι κάτι που υπηρετεί τα συμφέροντα των αφεντικών, και όλης αυτής της μεσαίας τάξης ειδικά, με βάση το κέρδος και την μπίζνα που παίζει από αυτά τα στρατόπεδα. Σ’ αυτά, οι συνθήκες είναι άθλιες εκ των πραγμάτων (απ’ την περίθαλψη μέχρι το φαγητό και το νερό), και όσο αφορά την δική μας στάση, προτάσσουμε την ολοσχερή καταστροφή των στρατοπέδων συγκέντρωσης, και την απελευθέρωση των μεταναστών που είναι ένα τμήμα απ’ τον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας, και διεκδικούν καλύτερες συνθήκες ζωής. Η απομόνωσή τους απ’ τον κοινωνικό ιστό, και η κατάσταση μη ορατότητας, αφανισμού και εξόντωσης, είναι κάτι που εξυπηρετεί την αποσιώπηση τόσο των αιτιών που βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι σ’ αυτήν την θέση, όσο και των ίδιων των αιτημάτων των αγώνων τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο κρύβεται οριστικά και όλο το ζήτημα που αφορά τους μετανάστες απ’ την κυριαρχία. Παράλληλα, το κράτος μπαίνει σε θέση απόλυτου διαχειριστή της ροής και νομιμοποίησης αυτού του κομματιού του κεφαλαίου που θησαυρίζει ολοένα απ’ τις μπίζνες που αφορούν τον εγκλεισμό και την διαχείριση των μεταναστών.
Σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την απομονωτική κατάσταση, έχουν παίξει και τα αναδυόμενα φασιστικά μορφώματα που πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι «επιτροπές κατοίκων» και οι «αγανακτισμένοι Έλληνες», δεν είναι τίποτα παραπάνω, από μια σύγχρονη μορφή συσπείρωσης και αποκρυστάλλωσης του φασισμού, σε μια δομή που υπήρχε όλα τα προηγούμενα χρόνια πάνω στο εθνικιστικά στρωμένο έδαφος της κοινωνίας, και τώρα κάνει πιο αισθητή την εμφάνισή της απλά απ’ τα δημοτικά συμβούλια μέχρι το δρόμο. Τα παραδείγματα επίσης πολλά: Απ’ τις μαζώξεις έξω απ’ τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους βανδαλισμούς και τους εμπρησμούς σε αυτά (Γιαννιτσά), μέχρι τα μαζέματα στα δημοτικά συμβούλια «ενάντια την υποβάθμιση του τόπου» (Κιλκίς), και τη συγκέντρωση υπέρ της εκκένωσης της Ειδομένης που στήθηκε από δήμαρχο, αγανακτισμένους και φασίστες στην περιοχή.
Τόσα χρόνια είναι γνωστός ο ρόλος αυτού του συρφετού. Είναι όλοι αυτοί που με τη στάση τους έχουν παίξει κομβικό ρόλο στην υποτίμηση, τον αφανισμό, τον βιασμό, την εξαθλίωση, την εκμετάλλευση των μεταναστριών και των μεταναστών. Είναι αυτοί που έχουν χρησιμοποιήσει τους μετανάστες ωμά με εξευτελιστικούς όρους κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, και ειδικά την δεκαετία του ’90, όπου τους είχαν για φτηνά χέρια σε χωράφια, κτήματα και σκατοδουλειές, και τώρα στέκονται απέναντι σ’ αυτούς τους μετανάστες με αυτόν τον τρόπο. Είναι αυτοί που ’χουν αβαντάρει όλους τους καλοθελητές που ’χουν κάνει χρυσές δουλειές με το αίμα των μεταναστών: απ’ τη διακίνηση, τη μαύρη εργασία, μέχρι τους μπάτσους και τους φασίστες. Απ’ το σάλιο που ξεχειλίζει ρατσισμό στα δημοτικά συμβούλια, μέχρι τις μαχαιριές, τις γκλοπιές, τους πνιγμούς και την εξαφάνιση των μεταναστών όλα απαρτίζουν ένα συνεχές βίας. Είναι όλοι αυτοί που συνθέτουν το κανίβαλο ψηφιδωτό μιας σιχαμένης κοινωνίας εθνικισμού, σάπιων σχέσεων, υποκρισίας, ψεύτικων χαμόγελων, ρουφιανιάς και υποταγής.
Απ’ την πλευρά μας είμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στους αγώνες των μεταναστών που συμβαδίζουν με τα δικά μας προτάγματα. Η αλληλεγγύη για εμάς δεν είναι τυφλή και άκριτη, αλλά έχει να κάνει και με τη στάση αξιοπρέπειας σημαντικής μερίδας μεταναστών και μεταναστριών μέσα στις υπάρχουσες συνθήκες. Δεν ιεροποιούμε γενικά και αόριστα καμία κοινωνική ομάδα: Ρατσιστικές, φασιστικές συμπεριφορές όπως επίσης οπαδικοί φανατισμοί και σχέσεις ιεραρχίας, δεν υφίστανται στις δράσεις μας, και οι υποστηρικτές τους αντιμετωπίζονται αναλόγως. Όμως, μέσα στη γενικευμένη καταστολή και πίεση που δέχονται απ’ το κράτος και τους φασίστες αυτήν την περίοδο, αλλά και γενικότερα, διακρίνουμε εξεγερσιακές πρακτικές και μαχητική στάση απ’ τους ίδιους τους μετανάστες. Απ’ τις απεργίες πείνας, τα πανό, τα πλακάτ, τις εξεγέρσεις και τις στάσεις μέσα στα στρατόπεδα μέχρι τις ανοιχτές συγκρούσεις και συμπλοκές με τους μπάτσους μέσα στις μητροπόλεις και σε πεδία όπως αυτό της Ειδομένης με πρόταγμα την ελευθερία, τις ελεύθερες μετακινήσεις, και τον αντιφασισμό, βρίσκουμε τους εαυτούς μας στην ίδια μεριά του οδοφράγματος. Είμαστε ενάντια στο διαχωρισμό πρόσφυγα και μετανάστη, που αναπαράγουν το κράτος, τα media, και πολλοί εθελοντές, μιας και πιστεύουμε ότι αυτό έχει να κάνει με επιπλέον διαχωρισμούς, στοιβάγματα και κατηγοριοποιήσεις των μεταναστών, όπως επίσης και δημιουργεί πρόβλημα στις μεταξύ τους κοινότητες μιας και τους στρέφει τον έναν εναντίον του άλλου. Δείχνουμε επίσης την αλληλεγγύη μας στον αγώνα της μετανάστριας SanaaTaleb, η οποία βρέθηκε παρανομοποιημένη, και σπρώχτηκε στον εγκλεισμό και τη βία από τους μπάτσους, επειδή δεν είχε τα απαραίτητα χαρτιά για την επιπλέον εξασφάλιση της ελευθερίας και της δουλειάς της.
Κλείνοντας, είναι σημαντική η μεθοδική επίθεση και ποινικοποίηση αυτής της αλληλεγγύης απ’ το κράτος πιο έντονα το τελευταίο διάστημα. Βλέπουμε μια διαρκή στοχοποίηση αλληλέγγυων δομών, και κόσμου που τις πλαισιώνει. Ενώ οι απειλές και οι επιθέσεις σε καταλήψεις που στεγάζουν διεργασίες και ανάγκες μαζί με μετανάστες, είναι όλο και πιο έντονες. Αναδεικνύεται μια φασιστική θεσμοθέτηση της αλληλεγγύης, μιας και αν δεν είσαι επίσημα αναγνωρισμένος απ’ το κράτος, όπως οι επαγγελματίες διαχειριστές μπάτσοι των ΜΚΟ, διώκεσαι και καταστέλλεσαι. Πολλές φορές αυτό το φίμωμα της αλληλεγγύης πάει πακέτο με την καταστολή των ίδιων των μεταναστών. Όπως συνέβη και στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Ξάνθης, όπου είναι στοιβαγμένοι σε όμοια άθλιες συνθήκες με την υπόλοιπη Ελλάδα γύρω στους 150 μετανάστες, που έδειξαν να ανταποκρίνονται θετικά σε πρόσφατη παρουσία αλληλεγγύης έξω απ’ το στρατόπεδο, και τόσο κατά τη διάρκεια της δράσης, όσο και αμέσως μετά την αποχώρηση του αλληλέγγυου κόσμου, δέχτηκαν μέσα στα κελιά απειλές απέλασης, και επίθεση ξυλοδαρμού απ’ τους φασίστες μπάτσους της πόλης. Τίποτα απο όλα αυτά δεν θα μείνει αναπάντητο, και απ’ την πλευρά μας θα εντείνουμε την αντιπληροφόρηση, το ξεμπρόστιασμα των φασιστών και του κράτους, και την αλληλεγγύη μας σε σχέσεις τριβής και αλληλεπίδρασης με τις μετανάστριες και τους μετανάστες.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΤΟΙΒΑΓΜΑ, ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ,
ΝΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΟΥΣ, ΚΡΑΤΗ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ
stekiksanthis.squat.gr
