Ο αναγκαίος εποχιακός ήρωας…
Στις 28/10 στο χωριό Βουλιαράτες γίνεται συμπλοκή μεταξύ της αλβανικής αστυνομίας και του Κώστα Κατσίφα , κατά την οποία ο δεύτερος σκοτώνεται. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει το στήσιμο μιας ιστορίας εμπλουτισμένης με εθνικοπατριωτικά συναισθήματα, πράξεις ηρωισμού στο όνομα της Ελλάδας (και πιο συγκεκριμένα του συμβόλου της) αλλά και με μεγάλες δόσεις μίσους για τους «κακούς Αλβανούς» που αντιμετωπίζουν ρατσιστικά την ελληνική μειονότητα.
Με μια πολύ επιφανειακή ματιά στα γεγονότα οι θερμοί ελληνάρες φρόντισαν να τιμήσουν τον εθνικό τους ήρωα με πορείες μίσους και πογκρόμ σε αλβανούς, ενώ οι λιγότερο θερμοκέφαλοι ελληνόψυχοι πιστεύουν ότι «οι αλβανοί το φάγαν το παλικάρι». Αυτοί οι ελληνόψυχοι, μαζί με τα ελληνικά μμε, είναι που σε αντίστοιχη περίπτωση στον ελλαδικό χώρο, θα ήταν οι πρώτοι που θα μιλούσαν για εξτρεμιστή εθνικιστή.
Από τη μια τα αλβανικά μμε αλλά και όσα μμε εκτός Ελλάδας ασχολήθηκαν με το θέμα χαρακτήριζαν τον Κατσίφα ως εξτρεμιστή εθνικιστή και άκρως επικίνδυνο. Από την άλλη τα ελληνικά μμε, που σε κάθε ανάλογη περίπτωση, που δεν εξυπηρετεί τους ελληνικούς επεκτατισμούς, σπέρνουν ισλαμοφοβία και ρατσισμό, τώρα μιλούσαν για έναν καλόψυχο πατριώτη που απλά ήθελε να τιμήσει τη χώρα του την επετειακή ημερομηνία της 28ης Οκτωβρίου.
Continue reading
