ΖΩΝΤΑΝΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΑΧΟΜΕΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΗΨΗ
Το τελευταίο διάστημα, το κράτος προχώρησε σε ένα μπαράζ επιθέσεων σε κατειλημμένους χώρους εντός και εκτός της μητρόπολης. Συγκεκριμένα, τα ξημερώματα της Παρασκευής 25/08/23, κράτος και ιδιοκτήτες προχώρησαν στις εκκενώσεις του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Άνω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 & Κρασσά) και του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου «Ζιζάνια» (Φυλής & Φερρών). Μερικές μέρες μετά εκκένωσαν και το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου και το Στέκι «Καλιαρντά» στην Νομική. Το κρεσέντο εκκενώσεων – επιθέσεων συνεχίστηκε στις 26/09/23 με τον αποκλεισμό – προσπάθεια εκκένωσης του κατειλημμένου εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ, στις 30/09/23 με την εκκένωση τις κατάληψης «Ευαγγελισμού» στο Ηράκλειο Κρήτης, καθώς και στις 21/10/23 όπου μπάτσοι εισέβαλλαν για τέταρτη φορά στον χώρο του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού στο Πολυτεχνείο κατεδαφίζοντας ολοκληρωτικά αυτή τη φορά τους εξωτερικούς τοίχους του χώρου με τη βοήθεια συνεργείου.
Το καταληψιακό κίνημα απάντησε γρήγορα και θα συνεχίσει να δίνει μάχες για όσο αυτό χρειαστεί. Ήδη από τις 14/10/23 έγινε ανακατάληψη του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου «Ζιζάνια», στις 23/10/23 ανακαταλήφθηκε ο χώρος του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού στο Πολυτεχνείο και καταλήφθηκε καινούριος χώρος επίσης εντός του κτηρίου, ενώ στις 01/12/23, μέρα μεσημέρι, με την κοινωνία να βάζει πλάτη στηρίζοντας έμπρακτα, να ανακαταλαμβάνεται το ιστορικό κτήριο της κατάληψης «Ευαγγελισμού» 62 μόνο μέρες μετά το σφράγισμα των παραθύρων του με σιδηρομπετόν.
Οι επιθέσεις στις καταλήψεις δεν είναι κάτι άγνωστο και πρωτόγνωρο ως προς εμάς. Δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο του κράτους που εξαπολύει το μένος του στις καταλήψεις κάθε φορά που επιθυμεί να αποπροσανατολίσει την προσοχή του κόσμου μακριά από την ανικανότητα και την ανεπάρκειά του. Όταν τα δάση καίγονται, όταν τα χωριά και οι πόλεις πνίγονται από το νερό, όταν οι φασίστες πραγματοποιούν πογκρόμ κατά των μεταναστ(ρι)ών, όταν μετράμε νεκρούς από τις φωτιές και τις πλημμύρες, τότε αυτό επιλέγει να απαντήσει με την ισοπέδωση και την εξαφάνιση πολιτικών χώρων, εστίες συλλογικοποίησης και αγώνα, με σκοπό να χαϊδέψει και να ησυχάσει το ακροδεξιό κοινό του και τους κάθε λογής νοικοκυραίους. Προσπαθούν να ξεπλύνουν την πλήρη αποτυχία τους σε κάθε πτυχή, με κινήσεις ενάντια σε χώρους που προσφέρουν έμπρακτα και καθημερινά την αλληλεγγύη σε κάθε καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας, χώρους που προσφέρουν ζύμωση μεταξύ των ανθρώπων, χώρους ελεύθερους που λειτουργούν έξω από τη μαύρη πραγματικότητα που έχει χτίσει το κράτος και το κεφάλαιο, μακριά από λογικές εξουσίας, ιεραρχίας και ιδιοκτησίας.
Οι εκκενώσεις έρχονται συμπληρωματικά στην κυρίαρχη τάση εξευγενισμού και τουριστικοποίησης των πόλεων. Πόλεις πλέον αβίωτες και απρόσωπες για την πλειονότητα του πληθυσμού τους, πόλεις δοσμένες πλέον –οριακά και εξολοκλήρου– στον μαζικό τουρισμό, πόλεις με ολοένα λιγότερους και μικρότερους δημόσιους χώρους, πνιγμένες στα τραπεζοκαθίσματα των αφεντικών, όπου κάθε σπιθαμή γης μετατρέπεται σε μια ευκαιρία για το επενδυτικό κεφάλαιο και τις εταιρίες real estate. Υψηλά ενοίκια, εξώσεις, πλειστηριασμοί, χαμηλοί μισθοί, άπειρες ώρες εργασίας για ψίχουλα σε συνθήκες εξαντλητικές και αντίξοες. Πόλεις νεκρές και αποστειρωμένες από κάθε είδος πραγματικής ζωής.
Ταυτόχρονα, η αντιμεταναστευτική πολιτική (στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταδιώξεις και θάνατοι στα σύνορα, βίαιες επαναπροωθήσεις, απελάσεις, ξυλοδαρμοί, ταπεινώσεις, ληστείες και βασανισμοί), η εδραίωση ενός εργασιακού μεσαίωνα με πλήθος αντεργατικών μέτρων, ο νέος ποινικός και ο νέος σωφρονιστικός κώδικας με τις εξοντωτικές ποινές και την εκδικητική στάση μέσα στις φυλακές ενάντια σε όσους αγωνίζονται, η άγρια καταστολή σε όσους συμμετέχουν σε διαδηλώσεις, οι αμέτρητες πλέον διώξεις με ψευδή στοιχεία, οι αλλεπάλληλες εκκενώσεις καταλήψεων και αυτοοργανωμένων δομών, μας δείχνουν πως ο κρατικός μηχανισμός επεκτείνεται και εντείνει τον καθημερινό πόλεμο εναντίων μας.
Στο δυστοπικό αυτό σκηνικό εμείς δεν χωράμε. Οι καταλήψεις λειτουργούν ως κοινωνικοί χώροι, δημιουργούν και προβάλλουν την αυτοοργάνωση, αυτή που δεν είναι συμβατή με τα πρότυπα της εμπορευματοποίησης και του καπιταλισμού, λειτουργούν ως χώροι που μπορούμε όλα μας να πολιτικοποιηθούμε και να συλλογικοποιήσουμε τις ανάγκες μας ενάντια στην κυρίαρχη κουλτούρα. Στους χώρους μας στεγάζουμε και οργανώνουμε εκδηλώσεις και συζητήσεις, αντιπληροφορούμαστε, δημιουργούμε αντιφασιστικές κοινότητες, διασκεδάζουμε μακριά από λογικές εκμετάλλευσης, κάνουμε συλλογικές κουζίνες και διαμορφώνουμε τον πολιτικό μας λόγο. Κόντρα στην απάθεια των καιρών, κόντρα στις απαλλοτριωμένες σχέσεις και στον κανιβαλισμό, εμείς δίνουμε την αντιπρόταση. Την αντιπρόταση για την δημιουργία μιας καθημερινότητας και πραγματικότητας συμβατή με την ελευθερία, την ισοτιμία και την αλληλεγγύη, την αντιπρόταση για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, όπου η ζωή έχει αξία.
Για εμάς ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουμε από την καπιταλιστική λαίλαπα είναι η συνέχιση και η διάνθιση των αγώνων, η αντίσταση με πρόταγμα την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση, η αντεπίθεση στο σύστημα που θέλει να είμαστε ζόμπι. Οι αγώνες εδαφικοποιούνται και αλλάζουν μορφές ανάλογα με τις ανάγκες των καταπιεσμένων στο σήμερα. Οι καταλήψεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του πολύμορφου αγώνα. Αποτελούν χώρους αντίστασης και αμφισβήτησης της αστικής νομιμότητας, καλύπτουν βασικές ανάγκες ανθρώπων της τάξης μας, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τους κοινωνικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις. Στις καταλήψεις δεν στεγάζονται μόνο οι δομές μας, αλλά κυρίως οι σχέσεις, οι ιδέες και τα όνειρα μας. Κανένα τσιμέντο δε μπορεί να φιμώσει τις φωνές μας, κανένα σφραγισμένο κτίριο δε μπορεί να σταματήσει τους αγώνες μας.
Οι εκκενώσεις δεν μας τρομάζουν, παρά μόνο μας κάνουν να θέλουμε να απαντήσουμε ακόμα πιο οργισμένα στην προσπάθεια τους να μας πνίξουν και να μας αφανίσουν. Οι καταλήψεις είναι το αγκάθι, το ανάχωμα μπροστά στην σάπια κανονικότητα που κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Οι καταλήψεις είναι ανάσα πνοής μέσα στον κόσμο της υποταγής. Ζωντανά και αντιμαχόμενα κύτταρα ενάντια στην σήψη.
Όποιος επιτίθεται στις καταλήψεις, επιτίθεται σε ένα κομμάτι των ζωών μας. Όσο κι αν προσπαθούν να πάρουν τους χώρους μας, είμαστε εδώ για να τους υπερασπιστούμε, να τους κρατήσουμε και να βρούμε νέους. Δεν μπαίνουμε σε διαδικασία συνδιαλλαγής με αυτά τα καθάρματα, είμαστε εδώ για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα στο δρόμο.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΝΕΚΡΕΣ, ΑΝΑΣΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΩΣ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
10, 100, 1000άδες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ