10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΑ – ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ Χ.Α.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Η δολοφονία του Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, στις 13 Ιανουαρίου του 2013, αποτελούν στιγμές κορύφωσης μιας αιματηρής περιόδου, που χαρακτηριζόταν από πογκρόμ σε μετανάστες, περιπολίες γειτονιών για τον τραμπουκισμό και εκφοβισμό των πιο καταπιεσμένων και ευάλωτων στρωμάτων της κοινωνίας και επιθέσεις σε στέκια, καταλήψεις, αυτοοργανωμένους χώρους και αγωνιζόμενα άτομα. Τα θρασύδειλα ακροδεξιά κατακάθια, τότε όπως και τώρα, χωρίς την πλήρη στήριξη του κράτους δεν θα μπορούσαν να λάβουν χώρο στο δημόσιο πεδίο, να παλεύουν για τον εκφασισμό της κοινωνίας, να τρομοκρατούν και να καταστέλλουν όποιους/ες/α αντιστέκονται. Αυτό έγινε ξεκάθαρο και μέσα από τη δίκη της Χ.Α., όπου φανερώθηκε πως οι μπάτσοι συγκάλυψαν τους φασίστες κατά τη δολοφονία του Φύσσα, όπως γίνεται ξεκάθαρο και κάθε φορά που το κράτος έχει την ευκαιρία να κάνει πλάτες στα ακροδεξιά αποβράσματα (βλέπε οργανωμένη αποστολή ναζί οπαδών της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, στήριξη πολιτοφυλακών).
Μία δεκαετία μετά, η δίκη-παρωδία, δεδομένου πως ο φασισμός παίρνει σάρκα και οστά από το ίδιο το κρατικο-καπιταλιστικό σύστημα το οποίο εξυπηρετεί, δεν έχει τελεσιδικήσει. Οι τότε κρατικοί διαχειριστές (Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ.), οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την κοινωνική οργή, στην προσπάθειά τους να την διαχειριστούν δεν τους έμενε άλλη λύση από το να ασκήσουν διώξεις στο παρακρατικό δεκανίκι τους. Με αυτό τον τρόπο, προσπάθησαν να μετατραπούν από το χέρι που ταΐζει το φασισμό σε εγγυητή της “δημοκρατικής ομαλότητας”, αποπροσανατολίζοντας από την άρρηκτη σχέση που έχει το κράτος με τις φασιστικές και παρακρατικές συμμορίες. Δέκα χρόνια αργότερα, ήδη έχουν αποφυλακιστεί αρκετά από τα ακροδεξιά σκουπίδια που συμμετείχαν ενεργά στις επιθέσεις της Χ.Α., και δεν υπάρχει περιθώριο αμφιβολίας ότι μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, το κράτος θα αποφυλακίσει και τα τελευταία ηγετικά σκουπίδια της οργάνωσης. Είδαμε άλλωστε την μαλθακότητα του κρατικού μηχανισμού να εξαντλείται όσον αφορά της συνθήκες κράτησης φασιστών, με αποκορύφωμα τον Κασιδιάρη, ο οποίος έκανε εκπομπές και έδινε ομιλίες μέσα από την φυλακή, ίδρυσε ένα κόμμα, το οποίο έκανε εκδηλώσεις μίσους ανά τόπους σε όλη τη χώρα, προσπάθησε να κατέβει στις εκλογές, αλλά εντέλει έστειλε τους υποστηρικτές του σε άλλο φασιστικό ακροδεξιό κόμμα και το παραμύθι δεν τελειώνει εδώ, αφού ο Κασιδιάρης κατεβαίνει και στις δημοτικές εκλογές του Δήμου Αθηναίων.
Μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε, γίναμε άλλη μία φορά θεατές του «πανέτοιμου» κρατικού μηχανισμού όσον αφορά την προστασία της κοινωνίας. Μη επαρκής πρόληψη δασοπροστασίας. Μη επαρκή μέσα πυρόσβεσης. Θανατηφόρες πτώσεις αρχαίων καναντέρ. Εκατομμύρια στρέμματα καμένης γης. Πλημμύρες και καταποντισμοί. Άγνωστος αριθμός νεκρών. Εκκενώσεις οικισμών μέσω του 112. Ναζί οπαδοί από το εξωτερικό διασχίζουν ολόκληρη τη χώρα, εν γνώση της Ελληνικής Αστυνομίας, με σκοπό να δολοφονήσουν, σκοπό τον οποίο κατάφεραν με την «διακριτική παρακολούθηση» της ΕΛ.ΑΣ.. Ακροδεξιοί πολιτοφύλακες (κυρίως, αλλά όχι μόνο, στον Έβρο), τα σύγχρονα τάγματα εφόδου, άλλοτε με την ανοχή και άλλοτε με την σύμπραξη της Ελληνικής Αστυνομίας, βγαίνουν με πιστόλια, μαχαίρια, κοντάρια και οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν όπλο, με πρόφαση την προφύλαξη των περιοχών τους από εμπρηστές. Στήνουν πογκρόμ και επιτίθενται σε οποιοδήποτε άτομο που δεν τους μοιάζει με Έλληνα, με αποτέλεσμα να έχουμε απαγωγές, ξυλοδαρμούς, δολοφονίες μεταναστών, ακόμη και συλλήψεις ατόμων για εμπρησμό, με ανύπαρκτα στοιχεία, πάρα μόνο τον λόγο των φασιστοειδών.
Το σήμερα δεν διαφέρει πολύ από την πραγματικότητα του 2013, από την πραγματικότητα της Χρυσής Αυγής και των ταγμάτων εφόδου. Οι δολοφονίες της Πύλου, οι νεκροί μετανάστες από τις φωτιές στον Έβρο, οι συνεχείς επαναπροωθήσεις, οι καταδιώξεις και οι θάνατοι μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα είναι η πραγματικότητα του 2023. Το ελληνικό κράτος δεν χρειάζεται μια Χρυσή Αυγή για να εξοντώσει τα μεταναστά, μεριμνά και το ίδιο ανελλιπώς για αυτό. Διεξάγει πόλεμο εναντίον τους και βρίσκει συνεχώς καινούργιους τρόπους για τον αφανισμό τους. Πρόσφατο παράδειγμα η μουλωχτή εκκένωση καμπ που διαμένουν πρόσφυγες στο Κουτσόχερο για να μείνουν εκεί οι πλημμυροπαθείς. Πετάνε 900 πρόσφυγες/ισσες/α που διέμεναν και εργαζόντουσαν εκεί για να τους μεταφέρουν σε άλλες δομές που γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι είναι υπερπλήρεις και σε άθλια κατάσταση. Η βασική διαφορά με το 2013 είναι ότι δεν αντιμετωπίζουμε οργανωμένα φασιστικά μορφώματα. Τα φασιστάκια βρίσκονται σε μια κατάσταση αποδιοργάνωσης, ακέφαλα και διάχυτα στην κοινωνία.
Παράλληλα με την διάχυση του ρατσιστικού δηλητηρίου μέσω ψευδών ειδήσεων και ψεύτικων «στοιχείων», το κράτος προσπαθεί να πριμοδοτήσει τις ακροδεξιές του συμμορίες για να ξαναβγούν στο προσκήνιο, να κάνουν επιθέσεις σε μετανάστες, σε queer, στον κόσμο που αγωνίζεται απέναντι στην συνεχόμενη υποτίμηση των ζωών μας και στις εστίες αγώνα. Η ρίψη ευθυνών στα πιο καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας είναι ένας ακόμα τρόπος αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής, εφευρίσκοντας “εχθρούς” για να ξεσπούν εκεί οι καταπιεσμένοι, αποπροσανατολίζοντας από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Τα εθνικιστικά/φασιστικά/ναζιστικά μορφώματα και κόμματα είναι άρτια συνδεδεμένα με τις πλέον σκληρές, νεοφιλελεύθερες, καπιταλιστικές πολιτικές, βάζοντας είτε σαν κυβερνήσεις, είτε σαν κοινοβουλευτικά κόμματα, είτε σαν κοινωνική βάση, πλάτη για την ψήφιση των πιο αντιδραστικών και σκληρών ταξικών νομοσχεδίων.
Ο φασισμός δεν αποτελεί εν τέλει μια ανώμαλη παρέκκλιση σε ένα κατά τα άλλα δίκαιο σύστημα, αλλά την ίδια την βαρβαρότητά του στην πιο ξεκάθαρη μορφή της. Επανέρχεται σαν «πολιτικό κίνημα» στο προσκήνιο λαμβάνοντας μαζικά χαρακτηριστικά. Οι αγωνιζόμενοι/ες/α συνολικά οφείλουμε να αναπτύξουμε και να μαζικοποιήσουμε τα εργαλεία και τη συνείδηση για να συντρίψουμε το φασισμό, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Διδασκόμενοι από την ιστορική παράδοση των αγωνιστών/τριών, αναγνωρίζουμε την ανάγκη ενός αντιφασιστικού πόλου που δεν θα αφήνει σπιθαμή γης στους φασίστες. Αναγνωρίζουμε πως η μόνη προοπτική είναι η συνολική πάλη ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, ενάντια στον καπιταλισμό που φέρει στο εσωτερικό του συνολικά τις αιτίες για τη δημιουργία ενός κόσμου εκμετάλλευσης και βίας.
«Σήμερα, θα βρεθούμε και πάλι στο δρόμο, χωρίς ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Ο φασισμός είναι πράξεις και σκέψεις, σε τελική ανάλυση τάσεις διαμόρφωσης των κοινωνικών σχέσεων, που εκπορεύονται από το κράτος και τις καπιταλιστικές σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης· είναι μια ιστορική διαδικασία διαρκώς παρούσα στις καπιταλιστικές κοινωνίες. Φασιστική κοινωνία δεν είναι εκείνη της οποίας όλα τα μέλη έχουν προσχωρήσει στη λατρεία του Αδόλφου. Φασιστική κοινωνία είναι εκείνη που δεν μπορεί συλλογικά να εντοπίσει και να περιγράψει τον φασισμό της, συνεπώς δεν μπορεί να πολεμήσει τον φασισμό της. Απέναντι σε όλα αυτά προτάσσουμε το μαχητικό αντιφασισμό που δεν έχει καμία σχέση με ασκήσεις νομιμοφροσύνης, δε χωράει σε δημοκρατικές φιέστες με επικήδειους, σε προσχήματα ανθρωπισμού, σε τηλεοπτικά πανηγύρια. Ξεπερνά την ανάθεση, τη θεσμική διαμεσολάβηση, τον δήθεν καθεστωτικό «αντιφασισμό». Ο αντιφασισμός είναι οργανικό κομμάτι του καθημερινού αγώνα ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό του κράτους, ενάντια στον πολιτισμό του φόβου, ενάντια στην κατάντια του ρατσισμού, του εθνικισμού, του σεξισμού.»
Είμαστε όλοι μετανάστες στον κόσμο των εξουσιαστών
Να στήσουμε αναχώματα απέναντι στην επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού
Ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο, δε φυλακίζεται