Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης

Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΑΡΗΣ ΣΕΙΡΗΝΙΔΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

Η υπόθεση του Άρη Σειρηνίδη

Με λίγα λόγια θέλουμε να παρουσιάσουμε την υπόθεση του αναρχικού Άρη Σειρηνίδη, που χαρακτηρίζεται ως μια από τις απροκάλυπτες σκευωρίες της μεταπολιτευτικής περιόδου. Πρόκειται για μια υπόθεση που αποτελείκαινοτόμο κατασταλτικό παράδειγμα μιας και είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής δικαιοσύνης, όπου η τελευταία καλείται να δικάσει με τεκμήριο ενοχής το γενετικό υλικό (DNA).

Το χρονικό μιας σκευωρίας

Στις 3/5/2010 ο Ά. Σειρηνίδης συλλαμβάνεται σε τυχαίο αστυνομικό μπλόκο. Τα μήντια αμέσως διαρρέουν πως πρόκειται για τον δράστη ληστείας στο πολυκατάστημα Praktiker στην οδό Αθηνών- Πειραιώς (ληστεία, κατά την οποία είχε τραυματιστεί βαριά κι ένας υπάλληλος) και επιδίδονται σε τρομολαγνικά αντι-αναρχικά σενάρια. Την επομένη, η αστυνομία διαψεύδει την είδηση κι ο Ά.Σ. κατηγορείται, απλά σε βαθμό πλημμελήματος, για οπλοκατοχή και αντίσταση κατά της αρχής. Στις 7/5/10 εκδίδεται η απόφαση της μη κράτησης του και αναμένεται η απελευθέρωση του. Αντ’ αυτού όμως εκδίδεται νέο ένταλμα σύλληψης σε βάρος του. Αυτή τη φορά κατηγορείται για μια ξεχασμένη υπόθεση (ως ο επονομαζόμενος «τρελός με τη βερμούδα, το σομπρέρο και τις σαγιονάρες») πυροβολισμού –χωρίς θύματα- το καλοκαίρι του 2009 εναντίον κλούβας των ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Αποδεικτικό στοιχείο; Η ταύτιση στα βιολογικά εργαστήρια της ΓΑΔΑ γενετικού υλικού -που ελήφθη παράνομα από το πορτοφόλι του- με το γενετικό υλικό που βρέθηκε σε μια χειρουργική μάσκα που περισυλλέχθηκε στην περιοχή του περιστατικού!! Όλες αυτές τις μέρες κρατείται στα κρατητήρια της Αντιτρομοκρατικής στον 12ο όροφο, στηνΑσφάλεια σε συνθήκες απομόνωσης, μέχρι τις 12/5/11 όπου και κρίνεται προφυλακιστέος. Όλες οι καταθέσεις διαφόρων μαρτύρων, που πιστοποιούν τη μη ταύτιση του σωματότυπου και των χαρακτηριστικών του Ά. Σ. με αυτά του δράστη, καθώς και οι διαβεβαιώσεις ότι βρισκόταν την ίδια μέρα και ώρα σε άλλο δημόσιο χώρο, παρουσία πλήθους κόσμου, παραβλέπονται. Από τη δικογραφία απουσιάζουν στοιχεία για το είδος και τον τύπο του γενετικού υλικού που ανιχνεύτηκε στο πορτοφόλι του, αλλά και στην μάσκα. Η έκθεση του εργαστηρίου της Ασφάλειαςσύμφωνα με την οποία στη μάσκα–πειστήριο εντοπίστηκε γενετικό υλικό περισσοτέρων ατόμων, αποσιωπήθηκε. Ο Ά. Σ. οδηγείται στις φυλακές.

Στις4/10/2010 παρίσταται στο συμβούλιο πλημμελειοδικών όπου αποφασίζεται η παράταση της προφυλάκισής του (πέραν του 6μήνου). Στο χώρο συνεδρίας του συμβουλίου είναι παρούσα ιδιαιτέρως ενισχυμένη αστυνομική δύναμη. Οι συνήγοροι ζητούν την αποχώρηση των αστυνομικών, οι οποίοι έδειξαν γραπτή εντολή, που διέτασσε την ειδική φρούρηση του με την αιτιολογία ότι «είναι αναρχικός και ως τέτοιος ιδιαίτερα επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια». Το έγγραφο αναγνώστηκε δημόσια από την πρόεδρο του συμβουλίου και κατόπιν ολιγόλεπτης σύσκεψης έγινε αποδεκτό, χωρίς ωστόσο, και παρά το αίτημα των συνηγόρων του, να καταχωρηθεί στα πρακτικά!

Στις 9/3/2011 ξεκινά η δίκη του στο μεικτό ορκωτό δικαστήριο της Ευελπίδων, όπου βρίσκεται ισχυρότατη αστυνομική δύναμη. Με την έναρξη της διαδικασίας, παρουσία «κωλύματος» αντικαθίσταται ο εισαγγελέας που είχε αρχικά οριστεί για τη δίκη, με την εισαγγελέα που είχε κάνει την προδικασία!! Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, όπως λέει ο λαός. Αμέσως έγινε ένσταση από την υπεράσπιση. Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα εξαίρεσης και η εισαγγελέας αντικαταστάθηκε. Η δίκη συνεχίζεται στις 17 και στις 24/3/2011. Στις 15 Απρίλη και ενώ η ακροαματική διαδικασία είχε σχεδόν ολοκληρωθεί και το κατηγορητήριο είχε καταρρεύσει (κανένας μάρτυρας δεν τον αναγνώρισε, ενώ και το περιβόητο DNA δεν «έδειξε» την προέλευση του, αφού ο μοναδικός μάρτυρας που υποτίθεται ότι τον υπέδειξε στην αστυνομία δεν προσήλθε να καταθέσει και θεωρήθηκε ως αγνώστου διαμονής), το δικαστήριο αποφάσισε την αναβολή της δίκης και την επανάληψη της στις 8 Ιούνη, επικαλούμενο την ασθένεια μέλους της έδρας. Το δικαστήριο, χωρίς τους ενόρκους, αλλά μόνο με τους τακτικούς δικαστές, απέρριψε το αίτημα να αρθεί η προφυλάκιση του πολιτικού κρατούμενου μέχρι την έναρξη της νέας δίκης! Και το συμβούλιο εφετών, που συνήλθε αυτεπαγγέλτως στις 3/5/2011, για να κρίνει την παράταση ή μη της κράτησης, λόγω συμπλήρωσης 12 μηνου, αποφάσισε τη συνέχιση της. Η δίκη έχει οριστεί για τις 8/6/2011 οπότε και θα ξεκινήσει ξανά με άλλη σύνθεση δικαστηρίου και επανεξέταση των μαρτύρων.

Είναι φανερό πως έχει οργανωθεί μια καθαρή μεθόδευση που στοχεύει με εκδικητικό τρόπο στην ηθική και πολιτική εξόντωση του Ά.Σ. Όλα δείχνουν πως πρόκειται για μια δίωξη όχι μόνο πολιτική, αλλά συνάμα πιλοτική, καθώς αυτό που δοκιμάζεται είναι η νομική επικύρωση και η κοινωνική νομιμοποίηση της χρήσης  γενετικού υλικού (DNA) ως αποκλειστικού τεκμηρίου για την απόδοση κατηγοριών. Το αποτέλεσμα αυτής της δίκης θα καθορίσει το δικονομικό μέλλον των επιστημονικών αναλύσεων των εργαστηρίων της ΓΑΔΑ.

Για το βιολογικό DNAκαι την καταστολή

Η αναζήτηση της “επιστημονικής”, άρα και “αδιάσειστης” αλήθειας προβάλλεται πλέον ως βασικό τεκμήριο στην ποινική διαδικασία. Στην Ελλάδα, όπως είδαμε, δοκιμάζεται πρώτη φορά, σε μια πολιτική δίωξη. Η μέθοδος ανάλυσης του DNA, παρουσιάζεται ως η πιο αξιόπιστη απόδειξη, μιας και επικαλείται την αντικειμενικότητα της βιολογικής επιστήμης. Η αξιοπιστία αυτή είναι έντονα αμφιλεγόμενη και η ιστορία των χωρών που έχουν χρησιμοποιήσει τη μέθοδο, παρουσιάζει πολλές περιπτώσεις δικαστικών πλανών. Όταν συλλέγεται το DNA, από ένα κινητό αντικείμενο, όπως στην περίπτωση του Ά.Σ. σε μια ιατρική μάσκα, είναι πολύ πιθανόν να εμπεριέχει και άλλα DNA μιας και οι χρήστες του αντικειμένου μπορεί να είναι πολλοί. Η ταυτοποίηση δηλαδή του δικού του DNA δεν είναι μοναδική. Όταν ο κατηγορούμενος είναι κατά τα άλλα κατά τεκμήριο αθώος πρέπει να αποδείξει το λάθος στη διαδικασία διασταύρωσης του γενετικού υλικού. Πρέπει δηλαδή να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Γίνεται κατανοητό ότι το DNA στη δικαστική διαδικασία δεν χρησιμοποιείται ως ένδειξη, αλλά ως απόδειξη κατηγορίας. Πέραν αυτών, οι βιολόγοι που κρίνουν αρνητικά την αξιοπιστία της χρήσης του τεστ DNA στα δικαστήρια, υποστηρίζουν ότι η ανάλυση του απαιτεί μια πολύ σύνθετη και ευαίσθητη μέθοδο που πρέπει να επαναληφθεί πολλές φορές, αφού πρέπει να ταυτιστούν τα δείγματα ως προς το μήκος τους, το είδος των βάσεων των τμημάτων τους και την σειρά με την οποία οι βάσεις ενώνονται μεταξύ τους. Αν προσθέσουμε σε αυτά το κακής ποιότητας γενετικό δείγμα που συλλέγεται από τον τόπο του εγκλήματος, την πιθανή επιμόλυνση του και τη δυνατότητα αναπαραγωγής του αντιλαμβανόμαστε ότι η χρήση του ως μοναδικό στοιχείο ενοχής είναι αμφισβητήσιμη. Η ταυτοποίηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων φαίνεται να αποτελεί παρελθόν, ενώ η ταυτοποίηση του DNA αναδεικνύεται ως μια μέθοδος επιστημονικοφανούς εξειδίκευσης. Όπως αναφέρεται και στη μπροσούρα «σύγχρονες πολιτικές διώξεις και DNA», η παραγωγή της αλήθειας απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον κοινωνικό έλεγχο και γίνεται στην κυριολεξία ένα προϊόν αστυνομικού εργαστηρίου.

Για το πολιτικό DNAκαι την καταστολή

Δεν βρίσκουμε καλύτερο τρόπο να περιγράψουμε τη μακρόχρονη και συνεπή κοινωνική δράση του Άρη Σειρηνίδη στους κοινωνικούς αγώνες,από τον τρόπο που ο ίδιος την περιγράφει σε επιστολή του στις 10.02.2011. Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα:

«Οι μαθητικές καταλήψεις του θερμού χειμώνα του ’90-’91, ως εμπειρία οργής, αυτοοργανωμένου αγώνα, σύγκρουσης και νίκης, αποτέλεσαν την κινηματική μήτρα και το σημείο αναφοράς δεκάδων εφήβων από διαφορετικά σημεία της Αθήνας που συναντήθηκαν στους δρόμους του κέντρου. Στο κοινωνικό και πολιτικό εργαστήριο των Εξαρχείων η εφηβική οργή εν-τοπίστηκε, κοινωνικοποιήθηκε και μεταλλάχθηκε σε εξεγερτική κοινωνική και πολιτική δράση, χωρίς όμως να απεμπολήσει την παιγνιώδη της διάσταση: η ορμή, το πείσμα, ο αυτοσχεδιασμός, η συντροφικότητα, η φιλία, η παρέα  άφησαν τα δικά τους ανεξίτηλα ίχνη τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο της πολιτικής δράσης. Μιας δράσης, που αν και γεωγραφικά εντοπισμένη, αναζήτησε το νήμα της σύνδεσης –και σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε- με όλα σχεδόν τα επεισόδια του εγχώριου και παγκόσμιου  ταξικού-κοινωνικού αγώνα. Από το εξεγερτικό εγχείρημα του Πολυτεχνείου του ’95 μέχρι τα οδοφράγματα έξω από τα εξεταστικά κέντρα το καλοκαίρι του ’98 και τις μαθητικές κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο Αρσένη· από τη θερμή υποδοχή του πλανητάρχη τον Νοέμβρη του ’99 και τις διαδηλώσεις ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, μέχρι το κίνημα ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση· από τις τοπικές δράσεις και συνελεύσεις σε γειτονιές μέχρι τις πρακτικές της άμεσης δράσης· από τις συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων μέχρι την αλληλεγγύη στους μετανάστες· από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, μέχρι την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008. Και βέβαια, ως διαρκής σταθερά που διατρέχει το σύνολο του αγώνα: η  αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους και η ανάδειξη της μνήμης των συντρόφων που έφυγαν κατά τη διάρκειά του. Αυτό λοιπόν το πολιτικό DNA, το δικό μου και όλων όσοι κοινωνικοποιήθηκαν πολιτικά στα ίδια συμφραζόμενα και εξακολουθούν να ορίζουν τον εαυτό τους μέσα από την πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, είναι εν τέλει το ουσιαστικό επίδικο σε αυτή τη δίκη».

Η αγωνιστικότητα του Ά. Σειρηνίδη δεν έχει καμφθεί μέσα στη φυλακή. Αντίθετα συνεχίζει να αγωνίζεται εντός των τειχών, τόσο για τις συνθήκες που αφορούν τον εγκλεισμό (π.χ. συμμετοχή σε μαζικές κινητοποιήσεις, αποχές συσσιτίου, επάξιο καλωσόρισμα του υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη στην Α΄ ακτίνα των φυλακών Κορυδαλλού, τον περασμένο Δεκέμβρη, κατά την προετοιμασία της δικαστικής μεταρρύθμισης, κ.ά.) όσο και ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα που επικρατεί εκτός των τειχών (π.χ. στάση ενάντια στα ρατσιστικά και νεοναζιστικά πογκρόμ σε βάρος μεταναστών που διαδραματίζονται αυτές τις μέρες στο κέντρο της Αθήνας).

Γι’ αυτό το κίνημα αλληλεγγύης βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του και αγωνίζεται για να σταματήσει η πολιτική ομηρία του από τους διωκτικούς μηχανισμούς. Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Άρη Σειρηνίδη,  Συλλογικότητες, Άτομα και Κάτοικοι των Εξαρχείων, πανεπιστημιακοί, μεμονωμένα άτομα, πολιτικές ομάδες, στέκια, καταλήψεις και ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι σε διάφορες πόλεις, έχουν πραγματοποιήσει μια σειρά δράσεων συμπαράστασης κι εναντίωσης στον κατασταλτικό ολοκληρωτισμό, όπως συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, κείμενα, μπροσούρες, αφίσες, μικροφωνικές κι άλλες παρεμβάσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις, συναυλίες κ.ά.

Σήμερα 7 Ιουνίου, ημέρα πανελλαδικής αλληλεγγύης στον Άρη, βρισκόμαστε εδώ για να απαιτήσουμε την άμεση αποφυλάκιση του κοινωνικού αγωνιστή Άρη Σειρινίδη και την άρση όλων των κατασκευασμένων κατηγοριών, από το «δημοκρατικό» ελληνικό κράτος, ενάντια στον σύντροφό μας.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ

Το κείμενο που μοιράστηκε στην μικροφωνική αλληλεγγύης για τον Άρη Σειρινίδη στις 7-6-11, στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης.

[scribd id=57073279 key=key-2cystt245bmrq1zggcc8 mode=list]

ΡΗΓΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΕΥΧΟΣ#2

ΜΑΙΟΣ 2011

Μηνιαίο έντυπο αντιπληροφόρησης της συντακτικής ομάδας από το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης.

Το έντυπο μοιράζεται δωρεάν στις γειτονιές της Ξάνθης.

Εκδήλωση-Συζήτηση
Σάββατο 4 Ιουνίου 8 μ.μ. στο Αμφιθέατρο Προκάτ Ξάνθης

Friday 3 June 21:00

PROKAT XANTHI

ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ

Δεκέμβρης του 08.Μια χρονική περίοδος που σημάδεψε την νεότερη ιστορία του ανατρεπτικού-ριζοσπαστικού  κινήματος. Συμμετέχοντας στην εξέγερση του Δεκέμβρη παρατηρήσαμε την οργή και την βία να πραγματώνονται ως πρακτική αντίδραση  αλλά και ως μια εξελικτική διαδικασία η οποία εγκυμονεί την κοινωνική ανατροπή. Η έλλειψη οργάνωσης στην πόλη της Ξάνθης κατά τα γεγονότα του Δεκέμβρη έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη συσπείρωση μας. Αυτή η έλλειψη οργάνωσης, μας παρακίνησε να οργανώσουμε τις ατομικές μας επιλογές σε συλλογικό επίπεδο, αυτόνομα. Όντας μαθητές/τριες,φοιτητές/τριες,εργαζόμενοι/ες και άνεργοι, κάποιοι από εμάς ήταν οργανωμένοι σε πολιτικές συλλογικότητες του ευρύτερου ανατρεπτικού κινήματος, οι οποίες έπαψαν να μας εκφράζουν και αναζητήσαμε νέες διόδους ελευθερίας.

Ακούγoντας τα καθημερινά «πρέπει» σε βάρος των  «θέλω» μας, αποφασίσαμε να αντιδράσουμε έμπρακτα καταστρέφοντας και δημιουργώντας ενάντια στην υπάρχουσα καπιταλιστική οργάνωση που επιβάλει τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε τάξεις. Επιτιθέμενοι στο υπάρχον που θέτει ως προτεραιότητα την εκμετάλλευση του ανθρώπου, της φύσης και των ζώων από την κυρίαρχη τάξη, που έχει ως αποτέλεσμα τον υποβιβασμό της ζωής μας σε καθημερινό επίπεδο, στη διανοητική αναπηρία που επιβάλλεται με τη διαστρέβλωση της αλήθειας και την κατευθυνόμενη γνώση˙ μας «αναγκάζει» να σκεφτούμε και να επανορίσουμε τα πραγματικά μας θέλω.

 

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ

Επιλέξαμε το χώρο του πανεπιστημίου καθότι αναγνωρίσαμε το γεγονός πως το πανεπιστήμιο έχει υπάρξει και λειτουργεί ως κέντρο αγώνα ενάντια στο κράτος και την καταστολή. Το άσυλο δεν αφορά μόνο (ή και καθόλου) την πανεπιστημιακή κοινότητα, τις ακαδημαϊκές αυθαιρεσίες ή τους φοιτητές.Αποτελεί ένα κοινωνικό κεκτημένο, το οποίο έχει ένα διπλό ρόλο. Από τη μια  την προώθηση των κοινωνικών αγώνων και από την άλλη τη λειτουργία του ως κέντρο άμυνας απέναντι στο κράτος. Το άσυλο δεν πρέπει να βασίζεται στη νομοθεσία, καθώς το κράτος όποτε απειλείται  έχει δείξει τον αυτοαναιρούμενο χαρακτήρα του. Το ίδιο ορίζεται από αυτούς που το χρησιμοποιούν και το υπερασπίζονται. Έν προκειμένω ένας κατειλημμένος εργασιακός χώρος ορίζεται ως άσυλο. Αυτό γίνεται διότι οι «καταληψίες» χρησιμοποιούν το χώρο αυτό ως κέντρο αγώνα και συσπείρωσης ενάντια στην (εκάστοτε) καταστολή.

Ένα ανατρεπτικό ριζοσπαστικό κίνημα πρέπει να έχει την ικανότητα και τη θέληση να υπερασπιστείτε την έννοια του ασύλου, καθότι έτσι βάζει τις βάσεις για το ρίζωμα και την επέκταση των κοινωνικών αγώνων, για τους παραπάνω λόγους  συν το γεγονός ότι πολλοί από εμάς κινούμασταν ή κινούμαστε μέσα στο πανεπιστήμιο με τη φοιτητική ιδιότητα επιλέξαμε το συγκεκριμένο χώρο.

 

 

ΣΤΕΚΙ Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

9 Σεπτεμβρίου 09. Καταλάβαμε μια αίθουσα 40 περίπου τετραγωνικών στο πρώην κτίριο των ηλεκτρολόγων  νυν Μ.Π.Δ. το οποίο ήταν ημιτελές και βρισκόταν υπό κατασκευή. Δύο εβδομάδες πριν εισέλθουμε στο χώρο, ενώ κάναμε προπαρασκευαστικές συνελεύσεις, είχαμε παρατηρήσει ότι οι εργασίες στο κτίριο είχαν ήδη σταματήσει ενώ συνεχίστηκαν σποραδικά λίγο αργότερα παρόλο που το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 είχε ήδη ξεκινήσει. Αρχές του 2010 άρχισε η διασπορά συκοφαντιών από την μεριά των παρατάξεων, των καθηγητών, των πρυτανικών αρχών μέχρι και του εργολάβου εναντίον του στεκιού.Μάλιστα έφτασαν στο σημείο να λένε εσκεμμένα το ψεύδος ότι έχουμε καταλάβει ολόκληρο το κτίριο παρεμποδίζοντας την λειτουργία του. Στο ημιτελές κτίριο το οποίο στην ουσία είχε παρατηθεί από τον εργολάβο, βρέθηκε πάτημα να κρύψουν κάποιοι τις ευθύνες και τις λαμογιές,μετατοπίζοντας το πρόβλημα στο στέκι. Τον Μάιο του 2010 αποκοπήκαμε εντελώς από το υπόλοιπο κτίριο με κάγκελα πίσω από τις εσωτερικές πόρτες. Είχαμε πάρει ήδη τα μέτρα μας φτιάχνοντας την πόρτα εξ’ αρχής από την έξω πλευρά του κτιρίου λόγω της μη θέλησης μας να έχουμε σχέση, πρόσβαση και ανάμειξη με το υπόλοιπο κτίριο. Τελικά στα μέσα του φθινοπώρου του 2010 μεταφέρθηκαν στο κτίριο τα πρώτα γραφεία της γραμματείας και των καθηγητών και όχι οι αίθουσες διδασκαλίας των φοιτητών Μ.Π.Δ.(όπως τους παραπληροφόρησαν) οι οποίοι αφού παρέμειναν μετέωροι για ενάμιση χρόνο κατέληξαν στο κτίριο Πολιτικών Μηχανικών και στο πρώην κτίριο Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.

Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ

Θέσαμε εξ’ αρχής ως ρόλο του στεκιού τη συνεισφορά μας(όσο είναι δυνατόν ) στην προώθηση των κοινωνικών αγώνων. Σαν βάση της προώθησης αυτής επιλέγουμε να έρθουμε σε επαφή με τα κομμάτια της κοινωνίας που αντιστέκονται στην άρχουσα τάξη, αποσκοπώντας στη ζύμωση και την τριβή μας με τα κομμάτια αυτά

ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Οι δράσεις και οι παρεμβάσεις μας γίνονται στο δρόμο δηλαδή στο άμεσο κοινωνικό περιβάλλον. Αυτοσκοπός δεν είναι η προβολή των δράσεων μας μέσα από το ίντερνετ και τα καθεστωτικά ΜΜΕ(παρ’ όλο που δεν αποκλείουμε το γεγονός να τα χρησιμοποιήσουμε όταν το κρίνουμε αναγκαίο)Τα ΜΜΕ τα οποία αποτελούν αιχμή του δόρατος της εξουσιαστικής προπαγάνδας η οποία αλλοτριώνει την κρίση μας. Βασικό συστατικό για την αντεπίθεση  στην εξουσιαστική προπαγάνδα είναι η αντιπληροφόρηση την οποία θεωρούμε μείζονος σημασίας για την αποδόμηση του κυρίαρχου λόγου.Προωθούμε τις δράσεις και τις ιδέες μας αδιαμεσολάβητα, όπως το μοίρασμα χέρι με χέρι, τις μικροφωνικές παρεμβάσεις, πορείες κ.α. δηλαδή την άμεση επαφή με την τοπική κοινωνία.

 

ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ

Για εμάς είναι κύριο μέλημα η προώθηση και η στήριξη  των ανατρεπτικών δράσεων (είτε αυτές είναι βίαιες είτε όχι) οι οποίες αντιτίθενται στην καπιταλιστική κοινωνική οργάνωση. Δράσεις δηλαδή που στρέφονται ενάντια σε κόμματα,μαφίες,αφεντικά. Όταν η μόνη νομοθετημένα δικαιολογημένη βία είναι αυτή που ασκεί το κράτος στους καταπιεσμένους, στηρίζουμε και προωθούμε την αντιβία των εκμεταλλευόμενων απέναντι στην εξουσία , αλλά σε καμία περίπτωση να μη φετιχοποιηθούν τα μέσα που θα επιλεχθούν για τη δράση αυτή Η βία ωστόσο δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Αυτοσκοπός μας είναι η δημιουργία

 

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

Κύριοι άξονες της δημιουργίας αυτής είναι η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήσαμε την αφετηρία μιας διαδρομής απελευθέρωσης συμμετέχοντας στο Στέκι. Κύρια δομή της ελευθερίας(που έχει αναπτυχθεί μέσα στο Στέκι) αποτελεί η αυτοοργάνωση. Ο συγκεκριμένος τρόπος οργάνωσης επιτυγχάνεται από μία οριζόντια, αντιιεραρχική δομή χωρίς την ανάθεση των ζώων μας σε κάποιους που θεωρούνται ειδικότεροι απο εμάς. Έτσι και στις συνελεύσεις μας επιδιώκουμε την «υποβάθμιση» του εγώ μας υπέρ του συλλογικού συμφέροντος. Οι αποφάσεις μας λαμβάνονται ισάξια, με βάση την ομοφωνία η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μας συνύπαρξης. Τα εξουσιαστικά χαλινάρια δεν έχουν θέση ούτε μέσα στο Στέκι αλλά ούτε και στην κοινωνία. Μια κοινωνία που θα συνεχίσει να παρακμάζει εαν δεν αποτινάξει απο επάνω της τα εξουσιαστικά στοιχεία που επιφέρουν την υποτίμηση της ζωής μας και τη χειραγώγησή μας.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥΣ

Η αλληλεγγύη είναι ένα απο τα όπλα μας μας και αυτήν προτάσσουμε ενάντια στην κορύφωση της οργανωμένης επίθεσης του κράτους, που έχει στόχο τη διάσπαση-διάλυση-συρρίκνωση του των κοινωνικών αντιστάσεων. Η αλληλεγγύη δε σταματά σε σύνορα κρατών αλλά ούτε και σε τείχη φυλακών. Ξεπερνά όλα αυτά τα όρια και ενώνει τις εξεγερμένες ατομικότητες που αντιστέκονται έμπρακτα στην καθημερινή λεηλασία των ζωών μας με στόχο τη δημιουργία μιας ελεύθερης κοινωνίας μακριά από κάθε μορφή εξουσίας. Η αλληλεγγύη δεν πρέπει να αναζητά αθώους ή ενόχους αλλά να κινείται επιθετικά προς την κατεύθυνση των απελευθερωτικών διεργασιών.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους φυλακισμένους αγωνιστές οι οποίοι δείξανε και δείχνουνε την εναντίωση τους στο σύστημα και στο βάρβαρο θεσμό του εγκλεισμού, στους μετανάστες οι οποίοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με την ξενοφοβία και το ρατσισμό, στους εργάτες που στέκονται συνειδητά ενάντια στην τρομοκρατία της μισθωτής σκλαβιάς. Δεν είναι όμως μόνο αυτές οι κατηγορίες ανθρώπων που μας βρίσκουν και θα μας βρουν δίπλα τους χτίζοντας σχέσεις αλληλεγγύης με όσους δέχονται την κρατική καταπίεση ή την εργοδοτική αυθαιρεσία.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Όσο οι καταπιεσμένοι παγκοσμίως δεν αντιλαμβάνονται την ενοποίηση της τάξης τους θα γεννάτε ο εθνικισμός και  η μισαλλοδοξία. Ο καπιταλισμός έχει ως δικλίδα ασφαλείας τον εθνικισμό, καθώς έτσι ενισχύονται τα σύνορα και τα κράτη αποπροσανατολίζοντας τους εκμεταλλευόμενους. Δεν είναι δυνατόν ο Έλληνας προλετάριος να θεωρεί εχθρό του τον Τούρκο προλετάριο. Πρέπει και οι δύο , αλλά και όλοι οι εργάτες  ανά τον κόσμο, να συνειδητοποιήσουν ότι ο  εχθρός τους είναι τα αφεντικά ανεξαρτήτως εθνικότητας. Βασικός γνώμονας οφείλει να είναι η ταξική πάλη και όχι «η μάχη υπέρ πατρίδος». Το μίσος που γεννά τον ρατσισμό και τον εθνικισμό οδηγεί στην ολοκληρωτική καταπίεση που εκμηδενίζει την ελευθερία και διαχωρίζει τους ανθρώπους σε «ανώτερους» και «κατώτερους». Έτσι, οι φορείς των ρατσιστικών και εθνικιστικών απόψεων και πράξεων δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Καμία ανοχή στους εχθρούς της ελευθερίας. Τσακίστε τους φασίστες και τους εθνικιστές.

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Βασικός στόχος των κομμάτων είναι η περιθωριοποίηση των εργατικών και αντικρατικών αγώνων με τη μεσολάβηση και το ξερίζωμα των πολιτικών μορφών δράσης, οι οποίες θα επιφέρουν την αυτονομία στις τάξεις των καταπιεσμένων. Κάθε προσπάθεια διαμεσολάβησης από θεσμοθετημένα όργανα(κόμματα, συνδικαλιστικά όργανα, φοιτητικές παρατάξεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις) αποτελεί μια ενέργεια ενσωμάτωσης της αυτονομίας των αγώνων που θα επιφέρει μια πραγματική ρήξη στους θεσμούς και την επιβαλλόμενη κανονικότητα. Οι προαναφερθείσες αντιλήψεις πρέπει να αποτελούν θεμελιώδη άξονα για το χτίσιμο της ταξικής συνείδησης. Έτσι, σε κάθε προσπάθεια διαμεσολάβησης εμείς θα απαντάμε με αυτόνομους εργατικούς αγώνες, οργάνωση σε σωματεία βάσης, αυτόνομες φοιτητικές παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις σε τοπικό επίπεδο.

 

ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Ο σκοπός των εκδηλώσεων πέρα από το ψυχαγωγικό τους χαρακτήρα έγκειται και στην οικονομική αυτονομία του στεκιού και των δράσεων του αλλα και στην οικονομική ενίσχυση του ανατρεπτικού αγώνα συνολικά(όπως οικονομική ενίσχυση στους φυλακισμένους αγωνιστές,στους μετανάστες,στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες).Σε καμία περίπτωση δεν αποσκοπούν στο προσωπικό όφελος. Προωθούμε τη DIY(do it yourself)σκηνή που αντιτίθεται στη μεσολαβημένη διασκέδαση μέσω «χορηγών» και οικονομικού οφέλους, για να αποκτήσει ξανά πραγματικό νόημα η διασκέδαση σε οποιοδήποτε επίπεδο και οποιαδήποτε  μορφη. Καθε Παρασκευή από τις 11μμ λειτουργεί στο χώρο του στεκιού αυτοοργανωμένο ΒΑR ανοιχτό προς όλους.

Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΧΤΟΣ

Πολεμάμε κάθε είδους εξουσία είτε αυτή είναι μικρή(π.χ. οι σχέσεις στην πατριαρχική οικογένεια,οι σχέσεις εξουσίας του καθηγητή με το μαθητή) είτε είναι μεγάλη(π.χ. κρατική εξουσία ενάντια στους πολίτες, οι κεφαλαιούχοι ενάντια στους προλετάριους). Αυτό που επιδιώκουμε είναι η ατομική και η κοινωνική απελευθέρωση για την κατάργηση των τάξεων.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Κλείνοντας οι θέσεις και οι απόψεις μας δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση την πεπατημένη που θα πρέπει να ακολουθήσει κάποιος. Δεν είμαστε η φωτισμένη πρωτοπορία που θα δείξει το δρόμο στις μάζες. Αυτά ειναι τα προτάγματα και οι μορφές αγώνα που επιλέγουμε εμείς στο πλαίσιο της εξέλιξής μας.

Υ.Γ. Η σύνδεσή μας με τη ληστεία και τις μικροκαταστροφές που γίνονται στο πολυτεχνείο υπονομεύουν τον πολιτικό χαρακτήρα και τον αγώνα μας.

Αυτοοργανωμένο Μπαρ Οικονομικής Ενίσχυσης
για το ”Ταμείο αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης των φυλακισμένων αγωνιστών”
την Παρασκευή 27/5 στο Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης