Category: Uncategorized

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ,
ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΡΟΘΙΕΣ ΜΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

 

Κάθε εξέγερση ή εξεγερσιακή συγκυρία έχει τις αιτίες που τη διαμορφώνουν. Ξανά και ξανά αναπαράγεται και στήνεται απ’τα media η ίδια αφήγηση σχετικά με τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, το ίδιο θέαμα για τους ταραχοποιούς «άγνωστους κουκουλοφόρους», και ο ίδιος ψεύτικος ανθρωπισμός των τηλεπερσόνων για «την αμαύρωση της μνήμης ενός αδικοχαμένου παιδιού». Οι νύχτες του Δεκέμβρη για εμάς όμως δεν αποτελούν ένα σύνολο απο επετειακές μνήμες γύρω απ’τη δολοφονία ενός μαθητή. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ισχύει κάτι τέτοιο, όταν στο διάστημα που ακολούθησε μέχρι σήμερα αναδείχθηκαν όλες οι αντιθέσεις κοινωνικά και οικονομικά που επικύρωσαν την ερμηνεία των ταραχών του Δεκέμβρη, όπως και τον ρόλο των μπάτσων σ’αυτές και ανάλογες περιστάσεις.

 

Το κράτος όλα αυτά τα χρόνια, και ενώ επιτελείται η γενικευμένη φτωχοποίηση μεγάλων πληθυσμιακών κομματιών, επιδεικνύει το φασιστικό του πρόσωπο. Διατήρησε τη συνέχεια του με όλα τα προφίλ των διαχειριστών του (δεξιά-ακροδεξιά-αριστερά), κι εκεί που δεν έπιασαν οι «μεγάλες υποσχέσεις» για τους υπήκοους που πόνταραν στο αριστερό κράτος, έπιασαν τόπο οι μπάτσοι, οι φασίστες, και οι νέες μορφές διαχείρισης. Λέγοντας ότι η κρατική καταστολή έχει συνέχεια, σε ό,τι αφορά τους μπάτσους εννοούμε αυτό: Είναι αυτός ο θεσμός που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα των αφεντικών, των βουλευτών και των υπουργείων, των τραπεζιτών, των ντόπιων και διεθνών σφαγέων. Οι μπάτσοι είναι αυτοί που εκτελούν, βασανίζουν, τραμπουκίζουν προληπτικά όσους συμμετέχουν σε διαδηλώσεις, ενώ υπηρετούν συνειδητά όσους με τις αποφάσεις τους διαχειρίζονται ένα μεγάλο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που ευθύνεται για την ανισότητα και την καταπίεση, διαιωνίζοντας την οικονομική εξαθλίωση κάποιων που περισσεύουν.

 

Ο ρόλος τους αυτός προφανώς έχει χτιστεί υλικά και συνειδησιακά. Η πολυπόθητη και υποσχόμενη «ασφάλεια των πολιτών», είναι σύμφυτη με το θεσμό της ιδιοκτησίας και την διασφάλισή της. Επίσης, ο ρόλος των μπάτσων αποτελεί δικλείδα για την σταθερότητα των οικονομικών σχέσεων εντός του καπιταλισμού. Όποτε οικονομικά ασθενέστερα σώματα διεκδικήσουν τα συμφέροντά τους, οι μπάτσοι είναι ο πρώτος μηχανισμός που τους χαρτογραφεί και τους καταστέλλει προκειμένου να κοιμούνται ήσυχα τα αφεντικά και να συνεχίζεται η κερδοφορία τους. Έτσι οι μπάτσοι είναι αυτοί που χτυπάνε αγώνες, διεκδικήσεις, καταλήψεις, απεργίες, στέκια, και κόσμο που συμμετέχει σε αυτά.

 

Οι ανάγκες του κράτους για κοινωνική ειρήνη και ασφάλεια παραμένουν (δημιουργία νέων ειδών μπάτσων, πχ αστυνομικός γειτονιάς). Αυτές οι ανάγκες έχουν χτιστεί στις συνειδήσεις και έχουν παιχτεί και σε μηντιακό επίπεδο. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι υπάρχει μια αόριστη συνεχόμενη αύξηση της εγκληματικότητας και του κινδύνου -που παίζει στα περισσότερα κεντρικά δελτία-, τρέφει τα φιλήσυχα αυτοπροστατευτικά αισθήματα των μέσων υπηκόων και καλλιεργεί την ψευδαίσθηση ότι οι μπάτσοι είναι αυτοί που εγγυώνται την προσωπική μας ασφάλεια. Παράλληλα, υπάρχει μια τάση απ’το κράτος για συμφιλίωση των μπάτσων με τους «πολίτες», γεγονός που οδηγεί σε αύξηση της ρουφιανιάς και της κοινωνίας του ελέγχου ( πχ , επικηρύξεις  αγωνιστών ως «τρομοκράτες» με μεγάλα χρηματικά ποσά).

 

Στο ίδιο πλαίσιο, ο θεσμός των μπάτσων είναι η εξωγενής παρέμβαση για την «επίλυση» κοινωνικών ζητημάτων. Όποτε προκύψει κάποιο πρόβλημα, οι υπήκοοι ρουφιάνοι επικαλούνται τους μπάτσους με μηνύσεις ώστε να έρθουν σαν ετερόκλητη δύναμη να το λύσουν. Μ’αυτόν τον τρόπο ο ίδιος ο θεσμός αναπαράγει την ετερονομία της κοινωνίας, μιας και δεν μπορούν πια οι ίδιοι οι άνθρωποι να συζητάν και να λύνουν τα προβλήματά τους απο μόνοι τους, αλλά πολύ εύκολα εμπνέεται ο κανιβαλισμός μεταξύ τους και το αλληλοφάγωμα (όπως μηνύσεις για μικροαφορμές). Όταν κάποια συμπεριφορά δεν συμβαδίζει με την νόρμα του «νόμιμου», όταν κάποιος τολμήσει να αμφισβητήσει τα όρια του νόμου, ή να έχει ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, ή απλά να ανήκει σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, οι μπάτσοι είναι τα όργανα που θα τον στοχοποιήσουν και θα τον περιθωριοποιήσουν είτε προληπτικά, είτε για να διασφαλιστεί η δημόσια αποστειρωμένη εικόνα μιας πόλης (πχ επιχειρήσεις-σκούπα σε μετανάστες και τοξικοεξαρτημένους, στοχοποίηση τρανς ατόμων και ομοφοβικές επιθέσεις κ.α.).

 

Λόγω ακριβώς της σημασίας των μπάτσων για το κράτος και τα συμφέροντά του, υπάρχει η αντίστοιχη υλική εύνοιά τους. Είναι ευρέως γνωστό ότι τη στιγμή που οι μισθοί και συντάξεις έχουν μειωθεί για τους περισσότερους εργαζόμενους, στους μπάτσους το κράτος διασφαλίζει κάποια υλικά οφέλη (όχι ίδιας κλίμακας περικοπές, γρήγορη συνταξιοδότηση, άμεση αποκατάσταση). Όχι πως θα είχαμε άλλη άποψη αν ίσχυε κάτι άλλο, αλλά απο αυτό και μόνο φαίνεται πόσο χρήσιμοι για την κυριαρχία είναι, και πως το κράτος για λογαριασμό των αφεντικών κάνει όλα αυτά τα έξοδα για την ασφάλεια, απ’το προσωπικό μέχρι τους εξοπλισμούς (οχήματα και όπλα). Πέρα απ’την άμεση, έμπρακτη χρήση τους, τα σώματα ασφαλείας χρησιμοποιούνται και με όρους θεάματος για ιδεολογική καταστολή. Είναι το μέσο επίδειξης δύναμης της εξουσίας ώστε να εμπνέει το φόβο και την υποταγή. Αυτό φαίνεται απο συγκυρίες όπως η ΔΕΘ ή σε κάποια διεθνούς κλίμακας συνάντηση πολιτικών (πχ Ομπάμα στην Αθήνα), όπου προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλότητα και η κοινωνική ειρήνη, το κράτος αραδειάζει τους στρατούς απο μπάτσους, και σε πολλές περιπτώσεις ανακοινώνει απαγόρευση διαδηλώσεων θέτοντας χωροταξικές ζώνες απαγόρευσης. Παράλληλα επιδεικνύει τον εξοπλισμό του και σε πολλές περιπτώσεις τον χρησιμοποιεί (πχ ελικόπτερα και αύρες σε διαδηλώσεις).

 

Στην πραγματικότητα ο ρόλος της αστυνομίας δεν τελειώνει εδώ. Υπάρχει ένας άτυπος ρόλος της που’χει να κάνει με οτιδήποτε ξεφεύγει απ’τα όρια του νόμου. Στα πλαίσια αυτά, οι μπάτσοι (σε κάθε ιεραρχική κλίμακα) έχουν άμεση σχέση με μαφίες, ναρκέμπορους, και μαγαζιά νύχτας. Είναι αυτοί που κάνουν πλάτες σε βιαστές, σε διακινητές και βρώμικες δουλειές, που διαχειρίζονται την κυκλοφορία στα ναρκωτικά σε πιάτσες, και που συμμετέχουν στο σπρώξιμό τους είτε έξω είτε μέσα στις φυλακές. Είναι αυτοί που πειραματίζονται πάνω σε ανθρώπινα σώματα εντός των τειχών, που βασανίζουν, βιάζουν απομονώνουν και ξεφτιλίζουν κρατούμενους, διαπομπεύουν οροθετικές, πνίγουν και δέρνουν μετανάστες (λιμενικό) σε συνεργασία με τους φασίστες. Οι σχέσεις των μπάτσων με τους φασίστες είναι πολύ έντονες τόσο πολιτικά όσο και σε  επίπεδο δρόμου (επιθέσεις μπάτσων και φασιστών σε αντιφασίστες), καθώς επίσης και θεσμικά (περιφρουρήσεις των γραφείων των φασιστών από μπάτσους ώστε να γίνονται οι εκδηλώσεις των πρώτων). Να σημειώσουμε μάλιστα πως τα παραπάνω παραδείγματα δεν αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις διεφθαρμένων μπάτσων σε ατομικό επίπεδο αλλά σηματοδοτούν καθολικά το ρόλο της ελληνικής αστυνομίας.

 

Σε μια εποχή που βρωμάει φασισμό και αποστείρωση, έχει σημασία να αποδομήσουμε την παρουσία μπάτσων και φασιστών εντός των σχολείων. Αφενός οι φασίστες εκεί βρίσκονται για να αραδειάσουν τις ρατσιστικές τους αηδίες μοιράζοντας υλικό ή γράφοντας στα προαύλια των σχολείων συνθήματα που προάγουν το μίσος για άλλα έθνη/θρησκείες, αφετέρου οι μπάτσοι καλούνται κατευθείαν απο ρουφιάνους γονείς και διευθυντές ώστε να σταματάνε μαθητικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και καταλήψεις. Με ανάλογο τρόπο, οι μπάτσοι είναι αυτοί που έχουν τραμπουκίσει και στοχοποιήσει μαθητές. Στο σημείο αυτό δεν θέλουμε να θυματοποιήσουμε τους μαθητές ως «πιτσιρίκια», αλλά να αναδειχθεί το μέγεθος του πολέμου που ανοίγει το κράτος σε οποιονδήποτε δεν σκύβει το κεφάλι. Στις μέρες αυτές που οι φασίστες καίνε ζωντανούς μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (Χίος) με τους μπάτσους να τους συγκαλύπτουν, ζούμε τον απίστευτο σουρεαλισμό οι ελληνόψυχοι πατριωτοφασίστες να κάνουν μαζέματα διαδηλώνοντας την εναντίωσή τους στην ύπαρξη παιδιών μεταναστών σε δημοτικά σχολεία (Λέσβος, Ωραιόκαστρο). Έτσι κρίνουμε ότι το σχολείο είναι ένας ιδιαίτερος χώρος, πόλωσης και ζύμωσης των συνειδήσεων, και δεν πρέπει να αφεθεί ούτε σπιθαμή χώρου σε ρατσιστές.

 

Στις σχολικές αίθουσες διαστρεβλώνονται συχνά γενικές και αόριστες έννοιες, όπως αυτή της ελευθερίας. Μια τέτοια έννοια, όταν γίνεται επίκληση σε έναν απαραίτητο σεβασμό προς το νόμο, μπορεί να εμπεριέχει μέσα της την ομοιομορφία σε κάθε επίπεδο (θρησκευτική, γλωσσική, φυλετική). Συχνά στα σχολεία εκθειάζονται οι μπάτσοι και ο ρόλος τους (πχ προστασία πατρίδας), ενώ παράλληλα μέσω της συστηματικής προπαγάνδας καλλιεργείται ο σεβασμός στο κράτος ασφαλείας και ελέγχου, μέσα σε ένα περιβάλλον έτσι κι αλλιώς ανταγωνιστικό, που διαφημίζει τα αριστεία, τις καριέρες, το πάτημα επι πτωμάτων, την υποταγή και την απάθεια, την επιθυμία για κατανάλωση και ιδιοκτησία. Ταυτόχρονα, πλάθεται ένας στείρος ανθρωπισμός γύρω απο όλο αυτό το αξιακό σύστημα, που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική αλληλεγγύη, την συνύπαρξη, τις σχέσεις εμπιστοσύνης. Είναι ένας ανθρωπισμός που’χει μέσα του ρατσισμό. Συχνά οι μετανάστες αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα προς διαχείριση, ως «εκ φύσεως» λεηλατημένοι που μοιρολατρικά θα’ναι αέναα σε αυτήν την κατάσταση, και οφείλουν «οι άλλοι» , οι «ευεργέτες» να’χουν το ρόλο του σωτήρα. Αυτή η αντίληψη κρατά ζωντανή την ανισότητα και τη βία που δέχονται οι μετανάστες απο τα κράτη, τους μπάτσους, τους φασίστες, τους πολέμους. Στο ίδιο περιβάλλον, διαφημίζονται μπατσοσχολές, και στρατιωτικές σχολές ως επιλογές που «βοηθάν την κοινωνία», ή παρέχουν «άμεση αποκατάσταση», τη στιγμή που στην ουσία είναι το φυτώριο για την τροφοδότηση των σωμάτων ασφαλείας, που’χουν όλο τον παραπάνω ρόλο που περιγράφηκε. Σ’αυτές τις επιλογές θεωρούμε συνυπεύθυνους όσους επιλέγουν να ακολουθήσουν κάτι τέτοιο με τις ευλογίες της οικογένειας και του σχολείου.

 

Καταλήγοντας, όλοι αυτοί οι μηχανισμοί της κυριαρχίας δεν είναι ούτε παντοδύναμοι, ούτε μεταφυσικοί. Απ’την πλευρά μας, προτάσσουμε την αλληλεγγύη και την επαγρύπνηση σε επίπεδο δρόμου, το σπάσιμο του φόβου μέσα απ’τις δικές μας κοινότητες, μέσα απ’τις δικές μας επιλογές, τις σχέσεις, και τις ζωές. Κάνοντας πράξη το τσάκισμα των μπάτσων και των φασιστών, να περιφρουρήσουμε εμείς οι ίδιοι τους χώρους μας, μακριά απο ναρκέμπορους, αφεντικά, και ρουφιάνους, και να εντείνουμε τις επιθέσεις μας στο υπάρχον.

 

ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΕΙ

 

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ
stekiksanthis.squat.gr

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΤΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ…

            Το βράδυ της Πέμπτης 10/11 δύο συντρόφισσες ακολουθήθηκαν στον χώρο των προκάτ και κυνηγήθηκαν στη συνέχεια ως το προαύλιο του Aυτόνομου Στεκιού Ξάνθης από τρία άτομα της ασφάλειας, όπως οι ίδιοι φώναξαν. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν μπαρ οικονομικής ενίσχυσης και οι ασφαλίτες έπειτα από αμυντική αντιμετώπιση/ παρουσία συντρόφων, αποχώρησαν. Κατόπιν, εθεάθησαν να χρησιμοποιούν ασύρματους και να μιλάνε με μπατσικό έξω από τα προκάτ. Το μπαρ συνεχίστηκε κανονικά και κατά τη διάρκεια της βραδιάς, μπατσικά, ασφαλίτικα και οπκε κόβανε βόλτες ρουφιανιάς μπροστά από τον δρόμο στο ΑΣΞ. Την επόμενη μέρα, ακόμα ένας ασφαλίτης μπήκε απροκάλυπτα στα προκάτ και παρατηρούσε αφισοκολλημένες πολιτικές αφίσες.

            Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μία αύξηση της κινητικότητας και της παρακολούθησης ατόμων με κινηματική δράση, από πλευράς αστυνομίας. Σκοπός αυτής της τακτικής ήταν ανέκαθεν η καταστολή μας στον δρόμο, στις δράσεις μας, στις γειτονιές και πλέον και στα πανεπιστήμια, ως τους χώρους πολιτικής μας δραστηριότητας. Εκτιμούμε πως οι περιπολίες στον περιβάλλοντα χώρο του ασξ στοχεύουν στην χαρτογράφηση ατόμων ενώ ταυτόχρονα τοποθετούν τους μπάτσους σε ρόλο “προστάτη-φύλακα” στα μάτια του φιλήσυχου φοιτητή. Κι ας μην εθελοτυφλούμε στο γεγονός ότι ο πραγματικός τους ρόλος απέχει κατά πολύ από μια αόριστη “προστασία του πολίτη”. Είναι οι ίδιοι που αφενός καταστέλλουν τους αγώνες μας κι ελέγχουν τις κινήσεις μας κι αφετέρου κάνουν πλάτες σε ναρκέμπορους, φασίστες, βιαστές, εντός κι εκτός των πανεπιστημιακών  χώρων.

            Σ’ αυτό το σημείο ας ξεκαθαρίσουμε και ορισμένα πράγματα περί ασύλου.Η καταπάτηση του ασύλου δεν είναι ένα τωρινό φαινόμενο, καθώς εδώ και χρόνια παρατηρείται η άτυπη παραβίασή του, σε περιόδους έντονης πολιτικής δραστηριότητας τόσο εντός των πανεπιστημίων όσο και στον δρόμο. Για εμάς, και όταν λέμε εμάς εννοούμε φοιτητές, εργαζόμενους, ανέργους, μία τέτοια παραβίαση σε συνδυασμό με τις παρακολουθήσεις συντρόφων-ισσών, δεν αποτελεί έκπληξη αλλά δεδομένο, καθώς πάντα βρισκόμασταν στο στόχαστρο των μπάτσων λόγω των πιο ριζοσπαστικών δράσεών μας. Θεωρούμε ωστόσο ότι το ζήτημα αυτό δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά οποιαδήποτε φοιτήτρια-τή, εργαζόμενη-ο, άνεργη-ο που έχει μια καθημερινότητα στους πανεπιστημιακούς χώρους, είτε πρόκειται για τις σχολές είτε για τις εστίες. Η υπεράσπιση του ασύλου λοιπόν δεν αποτελεί για μας νομικό ζήτημα. Επίσης, το άσυλο δεν το αντιλαμβανόμαστε ως μια θεσμική προστασία που αφορά χωροταξικά μόνο τα πανεπιστήμια ή την “ακαδημαϊκή κοινότητα”. Πρόκειται για τις δικές μας σχέσεις και δράσεις ευρύτερα στην πόλη και τα μέρη που ανήκουν στον κόσμο του δρόμου και των κινημάτων. Είναι δικό μας μέλημα και πολιτική ευθύνη στις γειτονιές, στις πλατείες, στα μέρη όπου οικειοποιούμαστε ή δημιουργούμε καταλήψεις, να περιφρουρούνται οι κοινότητές μας απο εμάς τους ίδιους και τις ίδιες και να απομακρύνονται μπάτσοι και ρουφιάνοι. Ούτε περιμένουμε, ούτε ζητάμε απο κανέναν μπάτσο το οτιδήποτε, μιας και αναγνωρίζουμε θεσμικά το ρόλο τους, και τους εαυτούς μας ως εσωτερικό εχθρό του κράτους. Το άσυλο είμαστε εμείς. Εμείς οι ίδιες-οι θα υπερασπιστούμε τους χώρους δράσεών μας, τη στιγμή ειδικότερα που το Αυτόνομο Στέκι είναι ένας χώρος ανοιχτός, στον οποίο πραγματοποιούνται συνελεύσεις, εκδηλώσεις, πολιτικές συζητήσεις, καφενεία-μπαρ-live οικονομικής ενίσχυσης και δράσεις έμπρακτης αλληλεγγύης και αλληλεπίδρασης. Η παρουσία μπάτσων στους χώρους μας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοηθεί, πόσο μάλλον να γίνει συνήθεια.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ,

ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΑΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ
stekiksanthis.squat.gr

Κάθε χρονιά, τη νύχτα πριν την εθνικιστική γιορτή των Iμίων στην Καβάλα, οι φασίστες και συγκεκριμένα μέλη της πατριωτικής κίνησης πολιτών Καβάλας (ΠΚΠΚ), συνήθιζαν να περιφρουρούν την πλατεία του Κήπου, τραμπουκίζοντας και ξυλοφορτώνοντας όσους δεν τους άρεσε η εμφάνιση τους . Στις 26/01/2014 όμως κάποιοι αντιφασίστες τους την χαλάνε και συγκρούονται μαζί τους ένα βράδυ πριν τη φασιστοσύναξη. Αμέσως μετά οι φασίστες σπάνε την τζαμαρία του μαγαζιού γνωστού για την δράση του αντιφασίστα , που όμως δεν είχε καμία σχέση με το συμβάν της επίθεσης, και επιχειρούν να το κάψουν. Η φωτιά σβήνεται από κατοίκους της περιοχής. Τα γεγονότα που ακολουθούν αναδεικνύουν τη στενή συνεργασία φασιστών – κράτους

Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού μεταβαίνει στο σημείο για να δει την ζημιά και έπειτα οδηγείται στο Α.Τ. Καβάλας επειδή ενημερώνεται ότι η ποινική διαδικασία για τον εμπρησμό κινείται αυτεπάγγελτα. Ο ίδιος δεν επιθυμεί να ασκήσει κάποια μήνυση. Εκεί του ανακοινώνεται ότι συλλαμβάνεται(!!!). Μετά από 2 ημέρες, μαθαίνει και  2ος σύντροφος, επίσης στοχοποιημένος (αδερφός του πρώτου), πως εκκρεμεί μήνυση εναντίον του από μέλη της (ΠΚΠΚ). Στο Α.Τ κατά την αναμονή, μπάτσοι και πατριώτες μαγειρεύουν το κατηγορητήριο. Και οι δυο συλληφθέντες παραμένουν στο κρατητήριο 5-6 βράδια αντιμετωπίζοντας ένα σορό ‘φτιαγμένες’ κατηγορίες για εγκληματική οργάνωση (συμμορία), διατάραξη της κοινής ειρήνης (κουκουλονόμος), ηθική αυτουργία για επικίνδυνη σωματική βλάβη, διακεκριμένη περίπτωση φθοράς, οπλοφορία, οπλοχρησία, έκρηξη και κατοχή εκρηκτικών βομβών, με μοναδικό στοιχείο κατηγορίας τις καταθέσεις των μελών της ΠΚΠΚ.

Μετά τον ανακριτή, αφέθηκαν ‘ελεύθεροι’ με εγγύηση 1000 ευρώ ο καθένας, στέρηση εξόδου από την χώρα και εμφάνιση στο Α.Τ. τις πρώτες 5 μέρες κάθε μήνα μέχρι να γίνει η δίκη. Να αναφερθεί ότι δεν έγινε καμία προσαγωγή φασίστα για την απόπειρα εμπρησμού του καταστήματος όπως ούτε για την επίθεση που έκαναν οι φασίστες την ίδια μέρα σε περαστικούς φοιτητικές οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Αντιθέτως την μέρα της αντιφασιστικής αντισυγκέντρωσης ενάντια στην φασιστοσύναξη των Ιμίων , οι μπάτσοι προσαγάγουν 10 αντιφασίστες. Τις ίδιες μέρες τοπικά media επιδίδονται σε έναν οχετό παραπληροφόρησης και στοχοποίησης των 2 αντιφασιστών συντρόφων, γεγονότα που αποδεικνύουν για άλλη μια φορά την αγαστή συνεργασία των κατασταλτικών εργαλείων του κράτους με συμμορίτες ‘παρακρατικούς’ φασίστες.

Όλα αυτά από την μεριά μας δεν μας προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση . Η ΠΚΠΚ είναι μια φασιστική συμμορία που ξεκίνησε την τραμπούκικη  δράση από τότε που ιδρύθηκε. Επιθέσεις σε αντιφασίστες χιπ-χοπάδες, ρατσιστικό πογκρόμ σε μετανάστες και ρομά, σχέσεις με κυκλώματα της νύχτας, εμπόριο ναρκωτικών και παράλληλα ιδιαίτερες σχέσεις με τους μπάτσους , αποτελούν όλα μαζί κύρια γνωρίσματα των εν λόγω αποβρασμάτων. Στην 1^η φασιστοφιέστα των ιμίων , το 2011, μέλη της ΠΚΠΚ μαζί με μπάτσους κάνουν επίθεση σε αντιφασίστες, στην μεγάλη διαδήλωση στην Καβάλα ,9/12/11, η οποία δέχτηκε έντονη καταστολή από πολλές αστυνομικές δυνάμεις με αποτέλεσμα την σύλληψη 4 και τον τραυματισμό 8 ατόμων, Οι φασίστες της ΠΚΠΚ δήλωναν στο τμήμα ότι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους μπάτσους στην καταστολή της πορείας. Επιπλέον, αυτό που ακουγόταν από την μεριά της αστυνομίας ήταν το όνομα ενός εκ των δυο συλληφθέντων στις 21/01/2014 σε ύφος ‘’τον τάδε θέλουμε’’. Τα φασιστικά αυτά μιάσματα συνεχίζουν μέχρι σήμερα τις θρασύδειλες επιθέσεις στοχοποιώντας ανηλίκους μαθητές της πόλης, σπάζοντας το αμάξι αντιφασίστριας και μάρτυρος υπεράσπισης του δικαστηρίου, χτυπώντας συντρόφισσα σε κεντρικό σημείο της Καβάλας, απειλώντας ,με όπλο και προειδοποιητικές βολές στον αέρα, αντιφασίστες (φυσικά και δεν υπήρξε καμία κατηγορία, όχι ότι περιμέναμε το αντίθετο,  αφού η χρήση όπλου, ο ξυλοδαρμός και οι απειλές σε μάρτυρες  από συνεργάτες των μπάτσων δεν αποτελεί ,σύμφωνα με την δική τους δικαιοσύνη , υπόθεση προς έρευνα) .  Ακόμα πιο πρόσφατα κάποιοι από αυτούς, μέσω εταιρίας σεκιούριτι, συμμετείχαν σε επιθέσεις εναντίον απεργών εργαζομένων της ΒΦΛ, ενώ μέσω επιτροπής αγανακτισμένων πολιτών που δημιούργησαν, προσπάθησαν να προκαλέσουν πογκρόμ και αντιδράσεις, με τις ευλογίες του δημοτικού συμβουλίου της πόλης,  κατά των προσφύγων που ”φιλοξενούνται” στην Καβάλα. Φυσικά, οι μπάτσοι σε όλα τα περιστατικά εκτελούν χρέη παρατηρητή.

Γνωρίζουμε καλά τις σχέσεις φασιστών με το κράτος. Την ίδια στιγμή που κλιμακώνεται το δόγμα ασφάλειας απ’ τους διαχειριστές της εξουσίας, την ίδια στιγμή που στοιβάζονται μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και άλλοι πνίγονται από τους λιμενόμπατσους στα σύνορα , την ίδια στιγμή που γίνονται βασανιστήρια στα Α.Τ.  και στις φυλακές, την ίδια στιγμή που εξελίσσεται ένας πόλεμος υπαρκτός, όλα αυτά τα στημένα κατηγορητήρια δεν μπορούν πάρα  να αποτελούν μια μεθοδική προσπάθεια αποδυνάμωσης του αντιφασιστικού χώρου. Εμείς θα απαντήσουμε δίνοντας το παρόν στα δικαστήρια, με όπλο την αλληλεγγύη μας στους δυο αντιφασίστες, όπως κάναμε από την πρώτη στιγμή των αρχικών συμβάντων.

ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΞΑΠΟΛΥΕΙ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 14/11/16 ΣΤΙΣ 9.00 ΣΤΟ ΜΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
stekiksanthis.squat.gr

Τις προηγούμενες μέρες στην πόλη της Ξάνθης , σε κέντρο, γειτονιές, και τριγύρω περιοχές έγιναν παρεμβάσεις με κείμενα και αφίσες ενάντια στη στοχοποίηση και την υποτίμηση των αδέσποτων ζώων της πόλης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Εκτός ελέγχου το πρόβλημα με τα δίποδα…

Τον τελευταίο καιρό στην πόλη της Ξάνθης πληθαίνουν τα δημοσιεύματα ενάντια στα αδέσποτα ζώα της πόλης από εφημερίδες όπως η «Εμπρός» και η «Θράκη» και ιντερνετικά blogs όπως το xanthipress και το xanthitimes. Τα εν λόγω δημοσιεύματα προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα αδέσποτα σπέρνουν τον τρόμο σε ηλικιωμένους και παιδιά,  αποτελούν εστίες μόλυνσης, υποβαθμίζουν τον ‘πολιτισμό’  και γενικά ότι αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της πόλης. Καταλήγουν συχνά να απαιτούν από το δήμο να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ενώ δεν λείπουν έμμεσες απειλές ότι οι κάτοικοι θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Τι ακριβώς αντιμετώπιση όμως περιμένουν και ποια λύση θα ήταν για αυτούς η κατάλληλη; Πού στοχεύουν οι παροτρύνσεις όπως «μην ταΐζετε τα αδέσποτα» από γείτονες, μαγαζάτορες, υπηρεσίες κ.λπ.; Κατά πόσο έχουν αναρωτηθεί όλοι αυτοί ότι ένα πεινασμένο ζώο, που πιθανώς έχει εγκαταλειφθεί γιατί γέρασε, που δέχεται καθημερινά και προληπτικά κλωτσιές από περαστικούς, που το διώχνουν από γειτονιές και πλατείες γιατί γαβγίζει, μπορεί να κινηθεί επιθετικά ακριβώς επειδή είναι και το ίδιο φοβισμένο;

Για μας είναι ξεκάθαρο ότι πίσω από τα δακρύβρεχτα σχόλια για επιθέσεις σε ηλικιωμένους βρίσκεται η ξεφτιλισμένη λογική που απαιτεί πόλεις αποστειρωμένες, απαλλαγμένες από οτιδήποτε ‘ενοχλεί’, καθαρές από αδέσποτα, μετανάστες, άστεγους και γενικώς οτιδήποτε δεν ταιριάζει με την εικόνα της απόλυτα ελεγχόμενης και τυποποιημένης καθημερινότητας.  Είναι η ίδια  λογική που απαιτεί περισσότερους μπάτσους, κάμερες και τσιπάκια δικαιολογώντας  κάθε είδους προσωπική  παραβίαση στο όνομα της ασφάλειας.  Πρόκειται για την ίδια νοοτροπία που φυλακίζει με στόχο τον έλεγχο και την τιμωρία, που περιθωριοποιεί και υποτιμά οτιδήποτε θεωρεί κατώτερο, που εκμεταλλεύεται ολοκληρωτικά μέχρι την τελική εξολόθρευση και που εν τέλει επιβάλλεται εξίσου τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα.

Ο δήμος Ξάνθης λοιπόν, πιστός στην παραπάνω  λογική, υιοθετεί  επάξια  το ρόλο του μπόγια, μαζεύει νύχτα τα αδέσποτα και τα μεταφέρει σε ‘άγνωστο’ προορισμό με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να πεθαίνουν από ασιτία ξεχασμένα σε κάποιο κλουβί του κυνοκομείου, ή σε κάποιο ορεινό χωριό.  Δεν λείπουν φυσικά και οι ‘φιλήσυχοι’ πολίτες που εκπληρώνοντας  τα σαδιστικά ένστικτά τους γίνονται οι ίδιοι δολοφόνοι βάζοντας φόλες ή κυνηγώντας τα αδέσποτα με καραμπίνες.

Αυτή είναι λοιπόν η αντιμετώπιση που επιφυλάσσει ο πολιτισμένος άνθρωπος απέναντι σε ένα ζώο,  αυτή είναι η νοοτροπία του κανιβαλισμού: βασανισμός και εξόντωση σε οτιδήποτε ‘περισσεύει’.  Άλλωστε, ο πολιτισμός έτσι όπως έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα, πλήρως ανθρωποκεντρικός και με μόνο γνώμονα το κέρδος, έχει αναπτυχθεί πάνω στην εκμετάλλευση και την κακοποίηση των ζώων. Από την κτηνοτροφία όπου τα ζώα γεννιούνται και μεγαλώνουν απλά και μόνο για να γίνουν άλλο ένα πιάτο στο τραπέζι, από την εκμετάλλευση τους για ρουχισμό, από την πώληση τους σε pet shop,  από τα ερευνητικά εργαστήρια όπου εκατομμύρια ζώα υπόκεινται σε βασανιστήρια και οδηγούνται στο θάνατο στο βωμό της επιστήμης και της ‘προόδου’, από την αιχμαλωσία και τον εγκλεισμό τους σε ένα ζωολογικό κήπο προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού ως την πλήρη εργαλειοποίηση τους  για τις ανάγκες  του κυνηγιού ή της φύλαξης, ο σημερινός άνθρωπος επιβάλλει βίαια την κυριαρχία του πάνω στα ζώα στερώντας τους την ελευθερία και σκοτώνοντας τα  με μόνο κριτήριο το οικονομικό όφελος.

Απέναντι σε όλους αυτούς που εκπληρώνουν ο καθένας με τον τρόπο του τη λογική της εκκαθάρισης, σε κάθε ρουφιάνο, δημοτικό υπάλληλο, μισάνθρωπο γείτονα έχουμε να πούμε ότι θα μας βρουν μπροστά  τους. Καμία φόλα και καμία δολοφονία ζώων δεν θα μείνει αναπάντητη.

 

ΚΑΘΑΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΒΡΩΜΙΚΑ ΜΥΑΛΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ

ΦΟΛΑ ΣΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ

 

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης

stekiksanthis.squat.gr