ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΑ
Εν μέσω πανδημίας και ύστερα από μια δεκαετή οικονομική κρίση που όλο και βαθαίνει, το ελληνικό κράτος επιδίδεται για άλλη μια φορά σε εγκληματικές πρακτικές με κυρίαρχο όχημα το δόγμα νόμος και τάξη. Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας παράξει μια άκρως αντικοινωνική πολιτική με μια ταξική διαχείριση της πανδημίας, με μια ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, την παιδεία και το περιβάλλον, καθώς και με έξαρση καταστολής και χουντικής εμπνεύσεως διατάγματα, συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της προς τον ολοκληρωτισμό και την στρατιωτικοποίηση, ξαμολώντας επιπλέον τους ένστολους φασίστες της σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Βρισκόμαστε λοιπόν αντιμέτωποι, με μια ολοένα αυξανόμενη ένταση της κρατικής βίας και καταστολής. Ήδη προεκλογικά, είχε προαναγγείλει, ότι οι οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος και τα Εξάρχεια θα βρεθούν στο στόχαστρο. Κάπως έπρεπε λοιπόν να παίξει το επικοινωνιακό της παιχνίδι, ξεκινώντας από τον κόσμο του αγώνα. Τα παραδείγματα δυστυχώς είναι πολλά. Από τις επιθέσεις της ελληνικής αστυνομίας σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, τις εκκενώσεις καταλήψεων και τις μπούκες στα πανεπιστήμια, μέχρι το ξύλο, τους τραμπουκισμούς και τα χημικά απέναντι σε οικογένειες, ηλικιωμένους και παιδιά που έτυχε να πίνουν τον καφέ τους σε μια πλατεία, ή να παίζουν σε ένα πάρκο. Με λίγα λόγια το σύνθημα είναι απλό και εύκολο να το εμπεδώσουμε: ό,τι κινείται πυροβολείται.
Φυσικά, η λογική του ‘βαράω στο ψαχνό’ δεν περιορίζεται μόνο στις διαδηλώσεις και στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Το επιστέγασμα αυτής της δολοφονικής πολιτικής επιλογής που είδαμε να ξεδιπλώνεται τους προηγούμενους μήνες δεν θα μπορούσε παρά να πηγαίνει χέρι – χέρι με άλλη μια πάγια τακτική του καθεστώτος, την ποινικοποίηση δηλαδή των φιλικών και συντροφικών σχέσεων, την στοχοποίηση αγωνιστών με μοναδικό κριτήριο την πολιτική τους ταυτότητα, τις εκδικητικές διώξεις και τα στημένα κατηγορητήρια.
Το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ, η (αντι)τρομοκρατική υπηρεσία και τα ‘τσακάλια’ της ΕΛ.ΑΣ. δεν χρειάζονται αποδεικτικά στοιχεία, τα φτιάχνουν μόνοι τους. Ένα «ύποπτο» όχημα, μια ανάρτηση στο διαδίκτυο κι ένα ανώνυμο τηλεφώνημα στην (αντι)τρομοκρατική αρκούν για να κλείσουν ανθρώπους στη φυλακή. Η εκδικητικότητα του κράτους ξεδιπλώνεται επιχειρώντας να στείλει ένα μήνυμα απέναντι στους ανθρώπους που αγωνίζονται, το μήνυμα του φόβου και της υποταγής. Είναι ξεκάθαρο ότι όποιος και όποια συμμετέχει στον ταξικό πόλεμο από την μεριά της βάσης, έχει να περιμένει την καταστολή από μεριάς κράτους. Και όταν αυτή δεν καταφέρνει να τρομοκρατήσει και να φιμώσει τους από τα κάτω, τότε αναβαθμίζεται με τις δοκιμασμένες τακτικές των στημένων δικαστικών διώξεων.
Ανατρέχοντας σε πρόσφατα γεγονότα, η λίστα με τις μεθοδεύσεις του κράτους ενάντια στα αγωνιζόμενα κομμάτια είναι μεγάλη:
– Η προφυλάκιση του αναρχικού Βαγγέλη Σταθόπουλου, από τον Νοέμβριο του 2019, με μια στημένη δικογραφία από την αντιτρομοκρατική που τον κατηγορεί για ληστεία και ένταξη στην οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα, ύστερα από ένα ανώνυμο υποτίθεται τηλεφώνημα και με πλήρη απουσία οποιουδήποτε επιβαρυντικού στοιχείου, εκτός φυσικά από την αγωνιστική του δράση και την έμπρακτη αλληλεγγύη που έδειξε στον τραυματισμένο Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη. Ο αντάρτης Δ.Χ, ο οποίος είχε τραυματιστεί κατά τη διάρκεια ληστείας σε καζίνο του ΟΠΑΠ, παραμένει φυγάς από το κράτος δολοφόνων, ενώ έχει τοποθετηθεί με γραπτό δημόσιο λόγο, λαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη τόσο της ληστείας όσο και των πρακτικών και μέσων της οργάνωσης Επαναστατική Αυτοάμυνα. Παρ’όλα τα πειστήρια αθωότητας του Β.Σταθόπουλου, η νεοεκλεχθείσα τοτε κυβέρνηση της Ν.Δ έπρεπε να ταίσει τους ψηφοφόρους της με λίγο πλασματικό “θρίαμβο” της αντιτρομοκρατικής, στοχεύοντας για ακόμα μια φορά σε αναρχικούς με κύριο στόχο να τρομοκρατήσει όσους-ες αντιστέκονται.
– Η προφυλάκιση του αγωνιστή Πολύκαρπου Γεωργιάδη, η σύλληψη του οποίου πραγματοποιήθηκε πάλι ύστερα από ανώνυμο τηλεφώνημα, ο οποίος παρουσιάστηκε από την αντιτρομοκρατική ως μέλος ένοπλης οργάνωσης, με πειστήρια ένα αρχείο προκήρυξης που αποδείχθηκε επίσημα αντίγραφο από το διαδίκτυο και μια συνδεσμολογία η οποία υποτίθεται ότι έμοιαζε με εκείνη της Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών.
– Η παραπομπή σε δίκη δύο μελών του Ρουβίκωνα, με την κατηγορία της ηθικής και φυσικής αυτουργίας σε ανθρωποκτονία ενός εμπόρου ναρκωτικών με το όνομα «Χαμπίμπι» στα Εξάρχεια το 2016. Μια δίκη δηλαδή, όπου η καταδίκη ενδέχεται να είναι ισόβια κάθειρξη, με τις μόνες ενδείξεις και στοιχεία να είναι οι μαρτυρίες μαφιόζων και ναρκεμπόρων, και ο αγώνα του Ρουβίκωνα μαζί με άλλες δυνάμεις του κινήματος, ενάντια στους εμπόρους ναρκωτικών στην πλατεία Εξαρχείων.
– Η αποστολή απειλητικών e-mail σε διάφορες εταιρίες στην Αθήνα που εμπεριέχουν απειλές για εμπρησμό φέρουν την υπογραφή της ομάδας Ταξικής Αντεπίθεσης, μια κακοστημένη προβοκάτσια δηλαδή που ενδεχομένως να στοχεύει σε νομικό τετελεσμένο που μπορεί να οδηγήσει και σε συλλήψεις.
– Η απαγωγή και απέλαση του αναρχικού Errol με βάση ένα απόρρητο έγγραφο από την κρατική ασφάλεια στο οποίο θεωρείται απειλή για την εθνική ασφάλεια.
– Η δημοσιοποίηση λίστας ‘υπόπτων’ που διακινείται εντός της ΕΛ.ΑΣ και υποτίθεται περιλαμβάνει οχήματα που κινούνται κοντά σε υπηρεσίες και σπίτια αστυνομικών στην Αθήνα, με στόχο ενδεχόμενη επίθεση. Ας σημειωθεί εδώ ότι η πλειονότητα των εν λόγω οχημάτων ανήκουν σε αγωνιστές και αγωνίστριες στη Θεσσαλονίκη.
– Τα γεγονότα της Ν. Σμύρνης, όπου ύστερα από την μεγαλειώδη πορεία που πραγματοποιήθηκε ενάντια στην κρατική βία και καταστολή, μπάτσοι επιτίθενται αδιακρίτως σε περαστικούς, ξυλοκοπούν, συλλαμβάνουν, βασανίζουν και προφυλακίζουν στο σωρό, ενώ δεν λείπουν και οι καταγγελίες για σεξουαλικές επιθέσεις μέσα στη ΓΑΔΑ.
Τα παραπάνω παραδείγματα είναι ενδεικτικά της νέας συνθήκης την οποία το κράτος προσπαθεί να επιβάλλει. Αρωγός στην προσπάθεια αυτή αναδεικνύεται ο νέος ρόλος που καλείται να πάρει η ΕΛ.ΑΣ, ανοιχτά πια, ως μια υπηρεσία που απειλεί, εκβιάζει, μεθοδεύει διώξεις, συνεργάζεται και συγκαλύπτει κυκλώματα, ετοιμάζει το έδαφος για προβοκάτσιες, με λίγα λόγια ως ένας παρακρατικός θεσμός με τα όλα του! Αφενός λοιπόν, το κράτος αποσύρεται σταδιακά από οποιαδήποτε κοινωνική παροχή (υγεία, παιδεία κ.λπ.) και αφετέρου, την ίδια στιγμή, η ΕΛ.ΑΣ. αναβαθμίζεται, προσλαμβάνει προσωπικό, αγοράζει εξοπλισμό, περιπολικά και ό, τι άλλο θα χρειαστεί τελοσπάντων μέχρι να καταφέρει να καθιερωθεί ως μόνιμος ρυθμιστής της καθημερινότητας μας και ο διαρκής εκφραστής της κρατικής βίας.
Μέσα λοιπόν στο κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθούν να επιβάλλουν ως κανονικότητας, ένα μόνιμο «σώπαινε!» κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας. Σώπαινε απέναντι στα σκάνδαλα, στα οικονομικά εγκλήματα, στη μαφία του κράτους, στα πληρωμένα και πλήρως κατευθυνόμενα Μ.Μ.Ε., στη συγκάλυψη, στην κακοποίηση, στα βασανιστήρια, στη δολοπλοκία, στη ρουφιανιά, στην αδικία και στην εκμετάλλευση. Σώπαινε γιατί αν δεν σωπάσεις μπορεί να βρεθείς στο στόχαστρο. Όχι μόνο δεν θα σωπάσουμε, αλλά οι φωνές μας και η οργή μας θα τους πνίξει!
Μοναδικό ανάχωμα στη βαρβαρότητα που επιχειρεί να υφαρπάξει τις ζωές μας αποτελεί ο διαρκής πολύμορφος αδιαμεσολάβητος αγώνας για μια κοινωνία ελευθερίας, χαράς, αξιοπρέπειας, κριτικής σκέψης, αλληλέγγυας δράσης και επαναστατικής προοπτικής.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΦΙΟΖΟΙ, ΟΙ ΠΡΕΖΕΜΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ
Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης