ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΤΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ…
Το βράδυ της Πέμπτης 10/11 δύο συντρόφισσες ακολουθήθηκαν στον χώρο των προκάτ και κυνηγήθηκαν στη συνέχεια ως το προαύλιο του Aυτόνομου Στεκιού Ξάνθης από τρία άτομα της ασφάλειας, όπως οι ίδιοι φώναξαν. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν μπαρ οικονομικής ενίσχυσης και οι ασφαλίτες έπειτα από αμυντική αντιμετώπιση/ παρουσία συντρόφων, αποχώρησαν. Κατόπιν, εθεάθησαν να χρησιμοποιούν ασύρματους και να μιλάνε με μπατσικό έξω από τα προκάτ. Το μπαρ συνεχίστηκε κανονικά και κατά τη διάρκεια της βραδιάς, μπατσικά, ασφαλίτικα και οπκε κόβανε βόλτες ρουφιανιάς μπροστά από τον δρόμο στο ΑΣΞ. Την επόμενη μέρα, ακόμα ένας ασφαλίτης μπήκε απροκάλυπτα στα προκάτ και παρατηρούσε αφισοκολλημένες πολιτικές αφίσες.
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μία αύξηση της κινητικότητας και της παρακολούθησης ατόμων με κινηματική δράση, από πλευράς αστυνομίας. Σκοπός αυτής της τακτικής ήταν ανέκαθεν η καταστολή μας στον δρόμο, στις δράσεις μας, στις γειτονιές και πλέον και στα πανεπιστήμια, ως τους χώρους πολιτικής μας δραστηριότητας. Εκτιμούμε πως οι περιπολίες στον περιβάλλοντα χώρο του ασξ στοχεύουν στην χαρτογράφηση ατόμων ενώ ταυτόχρονα τοποθετούν τους μπάτσους σε ρόλο “προστάτη-φύλακα” στα μάτια του φιλήσυχου φοιτητή. Κι ας μην εθελοτυφλούμε στο γεγονός ότι ο πραγματικός τους ρόλος απέχει κατά πολύ από μια αόριστη “προστασία του πολίτη”. Είναι οι ίδιοι που αφενός καταστέλλουν τους αγώνες μας κι ελέγχουν τις κινήσεις μας κι αφετέρου κάνουν πλάτες σε ναρκέμπορους, φασίστες, βιαστές, εντός κι εκτός των πανεπιστημιακών χώρων.
Σ’ αυτό το σημείο ας ξεκαθαρίσουμε και ορισμένα πράγματα περί ασύλου.Η καταπάτηση του ασύλου δεν είναι ένα τωρινό φαινόμενο, καθώς εδώ και χρόνια παρατηρείται η άτυπη παραβίασή του, σε περιόδους έντονης πολιτικής δραστηριότητας τόσο εντός των πανεπιστημίων όσο και στον δρόμο. Για εμάς, και όταν λέμε εμάς εννοούμε φοιτητές, εργαζόμενους, ανέργους, μία τέτοια παραβίαση σε συνδυασμό με τις παρακολουθήσεις συντρόφων-ισσών, δεν αποτελεί έκπληξη αλλά δεδομένο, καθώς πάντα βρισκόμασταν στο στόχαστρο των μπάτσων λόγω των πιο ριζοσπαστικών δράσεών μας. Θεωρούμε ωστόσο ότι το ζήτημα αυτό δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά οποιαδήποτε φοιτήτρια-τή, εργαζόμενη-ο, άνεργη-ο που έχει μια καθημερινότητα στους πανεπιστημιακούς χώρους, είτε πρόκειται για τις σχολές είτε για τις εστίες. Η υπεράσπιση του ασύλου λοιπόν δεν αποτελεί για μας νομικό ζήτημα. Επίσης, το άσυλο δεν το αντιλαμβανόμαστε ως μια θεσμική προστασία που αφορά χωροταξικά μόνο τα πανεπιστήμια ή την “ακαδημαϊκή κοινότητα”. Πρόκειται για τις δικές μας σχέσεις και δράσεις ευρύτερα στην πόλη και τα μέρη που ανήκουν στον κόσμο του δρόμου και των κινημάτων. Είναι δικό μας μέλημα και πολιτική ευθύνη στις γειτονιές, στις πλατείες, στα μέρη όπου οικειοποιούμαστε ή δημιουργούμε καταλήψεις, να περιφρουρούνται οι κοινότητές μας απο εμάς τους ίδιους και τις ίδιες και να απομακρύνονται μπάτσοι και ρουφιάνοι. Ούτε περιμένουμε, ούτε ζητάμε απο κανέναν μπάτσο το οτιδήποτε, μιας και αναγνωρίζουμε θεσμικά το ρόλο τους, και τους εαυτούς μας ως εσωτερικό εχθρό του κράτους. Το άσυλο είμαστε εμείς. Εμείς οι ίδιες-οι θα υπερασπιστούμε τους χώρους δράσεών μας, τη στιγμή ειδικότερα που το Αυτόνομο Στέκι είναι ένας χώρος ανοιχτός, στον οποίο πραγματοποιούνται συνελεύσεις, εκδηλώσεις, πολιτικές συζητήσεις, καφενεία-μπαρ-live οικονομικής ενίσχυσης και δράσεις έμπρακτης αλληλεγγύης και αλληλεπίδρασης. Η παρουσία μπάτσων στους χώρους μας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοηθεί, πόσο μάλλον να γίνει συνήθεια.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ,
ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΑΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ
stekiksanthis.squat.gr